Αχ Θεσσαλονίκη μου!

Αν δεν το ξέρετε ήδη, είμαι Σερραία. 

Γεννήθηκα στην Αθήνα, όπου κι έζησα 2 χρόνια (και πολλά μου ήταν) αλλά δηλώνω ξεκάθαρα ότι είμαι Σερραία.

Κι όμως περασα 12 χρόνια της ζωής μου στη Θεσσαλονίκη, σαν φοιτήτρια.

Έχουν περάσει 10 χρόνια που έφυγα κι η Θεσσαλονίκη μου λείπει απίστευτα!

Είναι πραγματικά τόσο όμορφη! Σίγουρα η ζωή τα τελευταία χρόνια για τους μόνιμους κατοίκους έχει αλλάξει πολύ!

Το μόνο πράγμα που χρειάζεται όμως να κάνεις σαν επισκέπτης της Θεσσαλονίκης προκειμένου να τη λατρέψεις απόλυτα, είναι να πας χαλαρός, χωρίς ρολόι και υποχρεώσεις (και χωρίς κανέναν να σου γκρινιάζει στο αυτί π.χ. παιδιά!)

Από χθες αναπολώ συνεχώς τα μέρη που περπάτησα, ήπια, μέθυσα, γέλασα, ερωτεύτηκα, ξενύχτησα ως φοιτήτρια.... Και μιας και η Παρασκευή της Συνάντησης έφτασε, θα σας κάνω μια βόλτα σε όσα από αυτά τα όχι πολύ γνωστά μέρη υπάρχουν ακόμη (και τα θυμάμαι ακόμα)!

1. Μπιτ παζαρ
Παλιατζίδικο στην καρδιά της πόλης. Κρυμμένο δίπλα στην πλατεία Δικαστηρίων. Ελπίζω να έχει ακόμη κανένα από εκείνα τα υπέροχα μικρά ταβερνάκια-καφενεία! Από εκεί θα αγόραζα ένα μεγάλο μπρόυτζινο κρεβάτι μέχρι που μια από δίπλα μου είπε "θα τρίζει και θα σκέφτεσαι αυτόν που πέθανε πάνω του!" Τι ξενέρωτη.... Ε, κι όμως δεν το αγόρασα! 

2. Μοδιάνο-Λουλουδάδικα-Καπάνι-πλατεία Άθωνος

Όλα γύρω από την πλατεία Αριστοτέλους. Αυτές οι αγορές είναι δίπλα-δίπλα και παρέχουν τα πάντα: φρέσκα ψάρια και λαχανικά, τουρσιά, κρέατα, ελιές. Κάθε είδους ψωμιά, πίτες, κουβάδες με μπαχαρικά, με λουλούδια! Υπέροχες μυρωδιές! Και μόλις κλείσει η αγορά, βγαίνουν τα τραπεζάκια και μπορείς να φας φρέσκα φαγάκια στις ταβέρνες που έχει. Άψογο φαγητό, δεν το συζητάμε. Άλλωστε το φαγητό στη Θεσσαλονίκη είναι πάντα και παντού υπέροχο! 

Στη Μυροβόλο Σμύρνης, έχω χορέψει πολλές ώρες, τα παλιά χρόνια! Μεσημέρι ξεκινούσαμε και μας έπιανε η νύχτα! Και κάπου εκεί είχε κι ένα πανάρχαιο σουπάδικο!!!! Και το μπαράκι στον πάνω όροφο του Μοδιάνο! Αχ!

Τελευταία διοργανώνονται και γευστικοί περίπατοι, με γευσιγνωσία στο δρόμο και περιγραφή όλων των κρυμμένων μυστικών του κέντρου της πόλης.

(Όχι, κουλούρια και μπουγάτσα, μη φάτε.... Στις Σέρρες έχουμε τα καλύτερα. Εδώ λίγο ... Αθηναΐζουν!) 


3. Κάστρα- Άνω πόλη. 
Ε, δε γίνεται να μην πάς. 
Ότι βλέπεις στις φωτογραφίες από ψηλά! Κι αν μπορέσεις να πας να κάτσεις εκεί στην άκρη του ντουβαριού, αυτό ήταν, ερωτεύεσαι αμέσως!
Περάστε μέσα από την Πορτάρα και μετά κατεβείτε με τα πόδια δίπλα από το Ανατολικό τείχος, από την οδό Ελένης Ζωγράφου (παλιά) μέχρι τα νεκροταφεία της Ευαγγελίστριας και τα Πανεπιστήμια.

4. Τσινάρι. 

Μεγάλη μου αγάπη! Πρέπει οπωσδήποτε να πάτε. Πάνω από την οδό Ολυμπιάδος. Παλιά ήθελα να βρω σπίτι να μείνω εκεί. Τι ομορφιά! Μια μαγική πλευρά της πόλης, με πολλούς κήπους και ταβέρνες (εντάξει, δε γλιτώνεις από το φαγητό στη Θεσσαλονίκη). Νέα, αρχαία, όλα μπερδεύονται! A! μην ξεχάστε να μπέιτε μέσα στις αυλές των μαγαζιών!

Τελικά είναι πάρα πολλά! 
Μου έρχονται στο νου, μικρές γωνιές,  οι φθηνότερες τυρόπιτες της πόλης (κατεβαίνοντας την Αριστοτέλους, στα δεξιά) τα after-κουλουρτζίδικα, τα θερινά σινεμά! Τα φεστιβάλ κινηματογράφου και οι μεταμεσονύκτιες προβολές της Παράλλαξης στον Έσπερο! Τα δωρεάν εισητήρια για τις πανάκριβες συναυλίες του 88,5 στο Μύλο!
Οι 40 Εκκλησιές (όπου έμεινα 6 χρόνια) και το Σέιχ Σου!
Μερικά από αυτά δεν υπάρχουν πια! Υπάρχει όμως η ζεστασιά της ανάμνησής τους!

Στις μέρες μας η Θεσσαλονίκη έχει ό,τι θα ήθελε μια μοντέρνα ευρωπαϊκή πόλη με υψηλή ασθητική! (Μόνο μην κοιτάται τα εργοτάξια του μετρό!) Όλα όμως κυριεύονται από την ίδια τη Θεσσαλονίκη και όλα αυτά δεν προκαλούν καμμία αντίθεση με την παρουσία τους!
Η Θεσσαλονίκη είναι ατελείωτη! 
Έχει ό,τι σας ενδιαφέρει! Ψάξτε, πάρτε οδηγίες και περπατήστε την. Μέρα και νύχτα!

marigoula