Καλωσήρθατε στο προσωπικό μας "ημερολόγιο"!
Αυτός είναι ο χώρος όπου οι υπάλληλοι του Γενικού Χημείου του Κράτους
θα λέμε όλα όσα μας ενδιαφέρουν και μας προβληματίζουν.
Όλα όσα θέλουμε να μοιραστούμε μεταξύ μας!

Δευτέρα 17 Απριλίου 2023

Έφυγε η Αλεξάνδρα

-Λοιπόν, έφυγε η Αλεξάνδρα...

-Πλάκα κάνεις; Η Σκορδάκη;

-Ναι. Η Αλεξάνδρα. Η Αλεξάνδρα μας!


Έφυγε, έτσι απλά. Ξαφνικά. 

Και δεν θα κλαψουρίσουμε. Δεν θα το ήθελε.

Τόσο δυναμική, τόσο δραστήρια!

Για όσα είχε άποψη, την έλεγε. Άφοβα.

Όσους εκτιμούσε τους το έδειχνε. Έντονα.

Ίσως και το αντίθετο! Αλλά ήταν η Αλεξάνδρα. Μία και μοναδική.

Δεν ξέρω να γράφω επικηδείους.

Δεν ξέρω τί να πω!

Δε θα σε ξεχάσω ποτέ Αλεξάνδρα.

Χάρηκα πάρα πολύ που σε γνώρισα.


marigoula


14 σχόλια:

  1. Καλό σου ταξίδι, Αλεξάνδρα μας!

    Είναι τιμή μου που είμαστε συνάδελφοι.

    Θα μας λείψει το ΗΘΟΣ σου!
    Είμαι σίγουρη ότι το έχεις διδάξει στην μονάκριβή σου.

    Μαρία Καλέση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σπύρος Μποζιονέλος17 Απριλίου 2023 στις 8:59 μ.μ.

    Δυστυχώς ειναι αληθεια
    Το έμαθα χθες και μου κοπηκαν τα ποδια
    Μόλις πριν από μια βδομάδα μιλήσαμε και με ρωτησε αν θα έρθω Σερρες
    Πραγματικά επειδη την είχα γνωρίσει απο κοντα όταν ήμουν στα κεντρικά ήταν σπανιος ανθρωπος
    ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
    ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΨΕΙΣ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έφυγε ξαφνικά μια ανεξάρτητη και αγνή ψυχή η Αλεξάνδρα μας ,θα μας λείψεις
    θα σε θυμούμαι πάντα ..ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σας ενημερώνουμε ότι η ταφή της συναδέλφου Αλεξάνδρας Σκορδάκη θα γίνει με πολιτική κηδεία την Πέμπτη 20-4, στις 12 στο Καλοχώρι Μεσσηνίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Την επόμενη μέρα που έπιασα δουλειά στο εργαστήριο των αλκοολούχων ποτών, η Αλεξάνδρα έφευγε για τη Δνση Αλκοόλης. Σε κάθε ένα συνάδελφο άφησε κι ένα μικρό αναμνηστικό, ακόμη και σε μένα που καλά-καλά δεν είχα κλείσει οχτάωρο, με φίλεψε μια κούπα. Εικοσιένα χρόνια μετά, φεύγει από τον κόσμο, κληροδοτώντας μας το στίγμα του δημόσιου λειτουργού: άμεμπτη, άοκνη, ευθύς, εξωστρεφής, δραστήρια σε όλα τα μέτωπα της εργασίας της και της ζωής της, η οποία ήταν βαθειά πολιτική. Δεν δίσταζε να παρεμβαίνει σε ό,τι μας αφορούσε, εκθέτοντας πάντα τη γνώμη της, όσο δυσάρεστη κι αν ήταν κάποιες φορές.
    Τι να πρωτοθυμηθούμε; τη δράση της στο σύλλογο, τις παρεμβάσεις της στις γενικές συνελεύσεις, τα άρθρα της στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό ΕΤΕΡΟΠΟΛΙΚΟ, τη συμμετοχή της και τις τοποθετήσεις της στις συνδιασκέψεις, τα άρθρα της στα Χημικά Χρονικά που πρόβαλλαν το ΓΧΚ στην κοινότητα των ελλήνων χημικών, τον αγώνα της για τη θέση που αξίζει η Ελληνίδα στη σύγχρονη κοινωνία; Αξίωσή της: πρώτο μας μέλημα να΄ναι ο πολίτης και οι θεσμοί της δημοκρατίας. Να τα έχουμε πάντα στο νου μας λοιπόν, όπως κι εκείνη.
    Χαίρε Αλεξάνδρα. Θερμά συλλυπητήρια στους οικίους σου. Ιδιαίτερα στην κόρη σου. Άστραφταν τα μάτια σου κι έσταζες μέλι όποτε μας μιλούσες για αυτήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλό Παράδεισο, πολυαγαπημένη μας συνάδελφος!!!!!!
    Θα είσαι πάντα στην καρδιά και στο μυαλό μας για την ανιδιοτέλεια, το ήθος, την άρτια επιστημονική σου κατάρτιση, τη συναδελφική σου αλληλεγγύη.
    Ευχαριστούμε από καρδιάς για τη βοήθεια που μας πρόσφερες όλα αυτά τα χρόνια.
    Aλεξάνδρα Κάργα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συμεών Κυριακίδης20 Απριλίου 2023 στις 11:27 μ.μ.

    Χωρίς να γνωριζόμαστε καλά-καλά, βρεθήκαμε άμεσοι συνεργάτες στο Τμήμα Αλκοολούχων Ποτών της πρώην ΔΑΑΠΟΖ, εσύ ως Τμηματάρχης και εγώ ο μοναδικός υπάλληλος του Τμήματος. Το πρώτο που μου είπες ήταν ότι προτιμούσες το Συμεών αντί του Μάκης που με ήξεραν και με φώναζαν όλοι, ωστόσο αν εμένα με πείραζε θα το σεβόσουν. Στα τρία σχεδόν χρόνια που δουλέψαμε μαζί, γνώρισα έναν άνθρωπο σφαιρικό, πολιτικοποιημένο, δοτικό και εργατικό. Υπερασπιζόσουν πάντα ό,τι θεωρούσες σωστό με ασίγαστο πάθος και επιμονή. Πάθος και επιμονή σε βαθμό τέτοιο που δεν μπορούσαν να τον αποδεχτούν οι πολλοί. Την ίδια ώρα είχες την ικανότητα να μπαίνεις στη θέση του άλλου, να αναγνωρίζεις τις δικές του αγωνίες, τα δικά του προβλήματα, τις δικές του φοβίες. Κάτι που συχνά σου στοίχιζε, αφού έτσι αδικούσες τον εαυτό σου. Έλεγες ότι κάποιες φορές χρειάζεται να χαμηλώνουμε λίγο για να αφήνουμε χώρο να ψηλώσουν και κάποιοι άλλοι και επέμενες ότι αυτό πρέπει να το κάνουμε ιδίως με τα παιδιά μας.
    Συνεργαστήκαμε άψογα, χωρίς εντάσεις και συγκρούσεις. Θυμάμαι μόνο μια φορά που έφυγα από τη δουλειά μετά από μια ολοήμερη έντονη διαφωνία μας πάνω στο χειρισμό ενός υπηρεσιακού θέματος (δεν θυμάμαι πια το λόγο, ούτε και έχει καμία σημασία) και σκεφτόμουν ότι την επομένη, με δεδομένη την επιμονή και των δύο μας, θα ξεσπούσε πόλεμος με απρόβλεπτες συνέπειες για τη συνέχεια της συνεργασίας. Και το άλλο πρωί, μετά την καλημέρα μου είπες «είχες δίκιο». Δεν είχες κανένα πρόβλημα να αποδεχτείς τη γνώμη των άλλων.
    Αλεξάνδρα,
    Σε ευχαριστώ που με τίμησες με τη φιλία σου και το σεβασμό σου.
    Σε ευχαριστώ για τις ατέλειωτες συζητήσεις που κάναμε.
    Σε ευχαριστούμε - οι φίλοι σου - για τις αχτίδες φωτός που σκόρπιζες γενναιόδωρα στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δημήτρης Χρυσαφίδης21 Απριλίου 2023 στις 11:16 π.μ.

    Δεν μπορώ να ξεχάσω το πόσο πολύπλευρο άτομο ήταν. Αν δεν ήταν εκείνη, δεν θα είχε πραγματοποιηθεί η έκθεση που συμμετείχαμε συνάδελφοι χημικοί το ΓΧΚ από όλη την Ελλάδα στο πολιτιστικό κέντρο Μελίνα Μερκούρη στην Αθήνα το 2017 με τίτλο Εικαστικές Αντιδράσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είμαι συγγενής της Αλέκας. Έμαθα την τετάρτη το πρωί ότι έφυγε για το
    μεγάλο ταξίδι και ακόμα δεν το πιστεύω. Αναστάτωση και θλίψη. Πήγα στο
    σπίτι της την Τετάρτη το απόγευμα μήπως και βρω τη Μελίτη που θα ερχόταν
    από την Αγγλία.

    Το πατρικό της είναι λίγα σπίτια παραπέρα από το δικό μου πατρικό. Πέρασα
    την εφηβική μου ηλικία με τη βάσανο αυτών των συγγενών μας που έχασαν
    ξαφνικά τον αγαπημένο της Σάκη, ένα εξαιρετικό αγγελικό παιδί, 33 ετών
    τότε, που είχε αλλεργία στη γύρη και δυσκολευόταν την άνοιξη. Όταν είχε
    εκείνη την κρίση ήταν με τον πατέρα μου περιμένοντας το ασθενοφόρο και δεν πρόλαβαν να τον βοηθήσουν. Οι γονείς του είχαν μεγάλο καημό που δεν
    περνούσε και έφυγαν και αυτοί με τα χρόνια από τον καημό τους. Έρχονταν
    σχεδόν καθημερινά στο σπίτι αναζητώντας παρηγοριά και τους συμπονούσαμε
    και τους αγαπούσαμε τόσο πολύ. Ήταν τόσο καλλιεργημένοι και μορφωμένοι
    άνθρωποι. Σπάνιο είδος καλών ταπεινών ανθρώπων με αγάπη για τον συγγενή
    και τον συνάνθρωπό τους. Είχε μείνει η Αλέκα και η ζωή συνεχίστηκε και η
    παρηγοριά ήρθε με τη μονάκριβή της κόρη. Πάει λίγος καιρός που την είχα
    δει. Πόσο κρίμα που έφυγε ξαφνικά και νωρίς. Έδειχνε καλά στην υγεία της.
    Έχω τόση στεναχώρια... Νομίζω ότι θα την καλέσω στο τηλέφωνο και θα
    απαντήσει.

    Έχω δίπλα αυτή την ώρα που γράφω αυτά τα λίγα λόγια αποχαιρετισμού το
    αγαπημένο βιβλίο του Μικρού Νικόλα που μου χάρισε μαζί με τον αδελφό της
    το 1981, με τη ζεστή της αφιέρωση:

    "Στον Αποστόλη,

    με πολλή αγάπη
    χαρίζουμε αυτό το βιβλίο
    και ευχόμαστε χαρούμενο το 1981

    Σάκης - Αλέκα"

    Ελπίζω μέσα μου να βρήκε τον αδελφό της και τους γονείς της, και να έχουν
    και τον πατέρα μου παρέα, και εύχομαι κουράγιο και δύναμη στη Μελίτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Στυλιανή Ιωσηφίδου24 Απριλίου 2023 στις 12:54 μ.μ.

    Γεια σου Αλεξάνδρα ! Είμαι σίγουρη πως κάπου είσαι εκεί επάνω κ΄ μας βλέπεις.
    Χάσαμε μία δυναμική συνάδελφο, μία υποστηρικτή των αδυνάτων.. Όλα αυτά που γράφουν οι συνάδελφοι είναι αλήθεια. Όλοι όσοι συνεργασθήκαμε μαζί σου τα νοιώσαμε... Νοιώθω περήφανη που σε γνώρισα
    Ελπίζω να είσαι στον Παράδεισο που ποτέ δεν πίστεψες ;-)
    Χαίρετε αγαπημένη μας Αλέκα , καλό σου ταξίδι, σ΄αγαπάμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σύλλογος υπαλλήλων Γ.Χ.Κ.26 Απριλίου 2023 στις 9:36 π.μ.

    Με βαρύτατη οδύνη πληροφορηθήκαμε όλοι μας ότι η εκλεκτή συνάδελφος Αλεξάνδρα Σκορδάκη έφυγε απρόσμενα από κοντά μας τη Μεγάλη Εβδομάδα.
    Η εκλιπούσα υπήρξε ένα από τα πλέον δραστήρια και μαχητικά μέλη του Συλλόγου μας. Οι απόψεις της είχαν ιδιαίτερη αξία, γιατί ήταν πάντα ξεκάθαρες, τεκμηριωμένες και διαφωτιστικές. Μας βοηθούσαν να σκεφτούμε και να αποφασίζουμε καλύτερα.
    Σε ό,τι αφορά στην πληθωρική της δράση της στον Σύλλογο, επιγραμματικά να αναφέρουμε, τις παρεμβάσεις και τις προτάσεις της στις γενικές συνελεύσεις, τα ηλεκτρονικά της σχόλια σχετικά με τα κακώς κείμενα της δημόσιας διοίκησης και του συνδικαλισμού, την έντυπη και την ηλεκτρονική της παρουσία στον ΕΤΕΡΟΠΟΛΙΚΟ, τη συμμετοχή της και τις τοποθετήσεις της στις συνδιασκέψεις, τα άρθρα της στα Χημικά Χρονικά. Φιλοδοξία της ήταν μια δημόσια διοίκηση αρωγός στον πολίτη και την ελληνική καινοτομία, με το Γενικό Χημείο του Κράτους μοχλό προς την κατεύθυνση αυτή απλοποιώντας τις διαδικασίες του.
    Το 2017 χάρισε στον Σύλλογό μας μια σπάνια στιγμή, αναλαμβάνοντας οικειοθελώς τη διοργάνωση της έκθεσης «Εικαστικές Αντιδράσεις» με έργα των συναδέλφων απ’ όλη την Ελλάδα, καταφέρνοντας μάλιστα να πραγματοποιηθεί στο πολιτιστικό κέντρο Μελίνα Μερκούρη στην Αθήνα, με ομολογουμένως άριστο αποτέλεσμα.
    Το Διοικητικό Συμβούλιο έστειλε στεφάνι στην πολιτική της κηδεία και εκπροσωπήθηκε από το μέλος του, συνάδελφο Ηλία Κακουλίδη.
    Στη μνήμη της αποφασίστηκε να προσφερθεί χρηματική δωρεά στον Σύλλογο Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «Φλόγα».
    Για το Διοικητικό Συμβούλιο
    Γ. Τσαγκαρόπουλος
    Γ. Τασσόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Διαμαντής Χατζηπαναγιώτου26 Απριλίου 2023 στις 9:37 π.μ.

    Συγκλονιστήκαμε όλοι με το κακό μαντάτο της απώλειας της αγαπημένης μας Αλεξάνδρας.
    Θα μπορούσα να γράψω τόσα πολλά σ’ ανάμνησή της· μα νοιώθω πως δεν χρειάζεται. Λίγες ή περισσότερες λέξεις δεν θα προσθέσουν κάτι περισσότερο στην εικόνα που είχαμε γι’ αυτήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Νιώθουμε την ανάγκη να εκφράσουμε μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας, ένα μεγάλο ευχαριστώ στην αξέχαστη συνάδελφό μας ...
    Ήταν πάντα εκεί, όποτε την χρειαστήκαμε, ευγενική, υποστηρικτική και πρόθυμη να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις και την εμπειρία της, με άπειρη συναδελφική αλληλεγγύη.
    Αξίζει ίσως να αναλογιστούμε το αποτύπωμα που θα αφήσουμε όλοι μας...
    Χριστίνα Αλμπάνη και Δήμητρα Νταγιάντα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γαρυφαλλιά Ηλιοπούλου28 Απριλίου 2023 στις 1:01 μ.μ.

    Αισθάνομαι την ανάγκη να αποχαιρετίσω την Αλεξάνδρα γράφοντας αυτό που
    νιώθω, σαν υποχρέωση γιατί δεν της το είπα όταν ήταν εν ζωή....
    Στα λόγια της «συναντούσα» πάντα κομμάτια από τη δική μου σκέψη. Στο
    μυαλό και στην ψυχή μου θα παραμείνει ως άνθρωπος που δεν κρύφτηκε πίσω
    από τη σιγουριά της σιωπής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή