"ΑΘΑΝΑΤΗ" ΡΑΚΗ

 

     Το Σάββατο, 31 Ιουλίου 2021, υπάρχουν δημοσιεύματα στον Τύπο, σύμφωνα με τα οποία, ο Πρωθυπουργός, κατά την επίσκεψή του στο Νοσοκομείο του Ηρακλείου  ΠΑΓΝΗ, στο πλαίσιο της  περιοδείας του στην Κρήτη, είπε μεταξύ άλλων “και μια ρακή να πιούμε για το καλό”.

     Διαβάζοντάς το, δεν μπόρεσα να μη θυμηθώ την ιστορία της λέξης αυτής, που είχε απαγορευθή δια ροπάλου από τη νομοθεσία μας επί σειρά ετών, διότι κάποια μεγαλόσχημα πρόσωπα του Δημοσίου την απέρριπταν μετά βδελυγμίας. Και για να δικαιολογήσουν αυτήν την απαγόρευση επικαλούνταν ότι το όνομα αυτό είχε “χαριστεί” από την Ευρωπαϊκή Ένωση στην Τουρκία, ως αντάλλαγμα για την κατοχύρωση του Ούζου υπέρ της χώρας μας.

     Ένας ισχυρισμός που δεν επαληθεύτηκε ποτέ, ούτε από την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όμως τα εμπλεκόμενα στελέχη δεν έκαναν πίσω και συνέχιζαν την απαγόρευση φέρνοντας σε πολύ δύσκολη θέση και τους Κρητικούς παραγωγούς και τις/τους υπαλλήλους των Χημικών Υπηρεσιών που καλούνταν να έλθουν σε πόλεμο με τις τοπικές κοινωνίες και μάλιστα χωρίς κανένα ηθικό έρεισμα. Δυστυχώς, η αγαπημένη συνάδελφος Λόλα Μάντζαρη δεν είναι στη ζωή πια για να μας θυμήσει τον Γολγοθά που πέρασε.

     Έτσι, από την Τουρκία έρχονταν νομίμως τα ποτά με την ονομασία “ρακί”, στην Βουλγαρία παράγονταν με αυτήν την ονομασία, αναγνωρισμένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ελλάδα, όμως, δεν επιτρεπόταν ούτε ως απλή ένδειξη.

     Ευτυχώς, κάποια στιγμή, το 2011, μπορέσαμε να άρουμε αυτήν την απαγόρευση, παρά τις εμμονικές επιφυλάξεις μέρους του κυρίαρχου συστήματος. Έκτοτε, η ονομασία μπόρεσε να χρησιμοποιηθεί και πάλι ελεύθερα, όχι ως αντικατάσταση της επίσημης ονομασίας τσίπουρο, αλλά τουλάχιστον ως μια κοινή ονομασία με ευρεία αποδοχή στο κοινό.

     Και έρχεται η στιγμή που ο ίδιος ο πρωθυπουργός  της χώρας την χρησιμοποιεί δημοσία. Αυτό από μόνο του συνιστά μια αναγνώριση των προσπαθειών και της προσφοράς εκείνων των υπαλλήλων του Γενικού Χημείου του Κράτους που αγωνίστηκαν για την άρση της αδικαιολόγητης απαγόρευσης. Έτσι κι αλλιώς, δεν περίμεναν κάτι παραπάνω, αφού αποτελεί παράδοση του Ελληνικού Κράτους να ανταμείβονται οι υπάλληλοι που λειτουργούν με γνώμονα τα υγιή συμφέροντα του ελληνικού Λαού, στην καλύτερη περίπτωση με αιδήμονα σιγή και στην χειρότερη με περιθωριοποίηση, ακόμη και με διώξεις.

Η Σκοτεινή Πλευρά του Φεγγαριού