Σκέψεις και απορίες για την μεταρρύθμιση του Κράτους

Με αφορμή τα περιγράμματα θέσεων του Γ.Χ.Κ. (και όχι μόνο)

    

      Τα τελευταία χρόνια ακούμε συνέχεια για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων στην Οικονομία και στο Κράτος, μεταρρυθμίσεις που υπαγορεύονται από τους δανειστές μας, αλλά και από τις δικές μας εκτιμήσεις. Ακούμε, επίσης, για την πρόοδο που έχει κάνει η χώρα μας σ’ αυτές τις μεταρρυθμίσεις, και οι οποίες αποτελούν εγγύηση για την έξοδό  μας από την κρίση, με όποια μορφή την προσδιορίζει ο καθένας.

     Οι ιθύνοντες μιλάνε για μεταρρυθμίσεις στην οικονομία που θα την κάνουν πιο ανταγωνιστική και για μεταρρυθμίσεις στο Κράτος που θα το κάνουν πιο λειτουργικό και αποτελεσματικό.

     Για τις μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, ίσως, ως δημόσιοι υπάλληλοι,  δεν είμαστε οι πιο αρμόδιοι για να μιλήσουμε, για τις μεταρρυθμίσεις όμως στο Κράτος, μεταρρυθμίσεις θεσμών και δομών, νομίζουμε ότι έχουμε κάποιο λόγο, οφείλουμε στα πλαίσια της Δημοκρατίας να έχουμε λόγο. Αν, μάλιστα, ασχοληθούμε, δίκην παραδείγματος, με το πιο γνώριμο για εμάς πεδίο, αυτό της Υπηρεσίας μας, του Γενικού Χημείου του Κράτους, έχουμε και την απαιτούμενη γνώση και εμπειρία.

     Ξεκινάμε, λοιπόν, ρωτώντας τον εαυτό μας, τους συναδέλφους μας και τους συναλλασσόμενους πολίτες, να μας πουν, ποιές ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις έχουν βιώσει αυτά τα τελευταία χρόνια, όσον αφορά τους θεσμούς, και μάλιστα μεταρρυθμίσεις που σχετίζονται με τις εξαγγελίες των ιθυνόντων και όχι με την πρωτοβουλία των υπαλλήλων. Η απάντηση που έρχεται αυθόρμητα στα στόματα των περισσοτέρων είναι «η μόνη μεταρρύθμιση είναι η μείωση των μισθών».

     Εάν το ερώτημα επιμείνει, ακολουθούν αρκετά λεπτά σκέψης και σιωπή. Δεν είναι τυχαίο. Δεν έχουμε βιώσει κάποια μεταρρύθμιση ουσιαστική που να σχετίζεται με την αποτελεσματικότητα του έργου μας. Αυτά που έχουμε βιώσει είναι:

-ατέρμων απασχόληση με τις στοχοθεσίες, τα πεπραγμένα, τους απολογισμούς, την περιγραφή αρμοδιοτήτων και θέσεων, τις καταγραφές των πάντων, η οποία τείνει να παγιώσει μια εσωστρεφή κατάσταση, όπου οι αναφορές είναι σημαντικότερες από το ίδιο το αναφερόμενο έργο.

-δραματική μείωση των δαπανών για τη λειτουργία της Υπηρεσίας και δή των εργαστηρίων του Γ.Χ.Κ., η οποία θα το είχε οδηγήσει στην κανονική διάλυση, εάν δεν υπήρχε ο «πατριωτισμός» των υπαλλήλων του, οι οποίοι έχουν πλέον ενστερνισθή ότι η φύλαξη του παρόντος επαφίεται σ’ αυτόν και μόνο τον πατριωτισμό.

-αύξηση της γραφειοκρατίας σε μοντέρνα μορφή, γιατί βεβαίως η ηλεκτρονική διακυβέρνηση μειώνει το χρόνο και το κόστος, αλλά από μόνη της δεν συνιστά μείωση της γραφειοκρατίας. Μια τέτοια μείωση προϋποθέτει αλλαγή  νοοτροπίας, πρόταξη των συμφερόντων και δικαιωμάτων των πολιτών, κατάργηση διαδικασιών ανούσιων που το μόνο που εξυπηρετούν είναι η διατήρηση θέσεων, εφαρμογή ελεγκτικών διαδικασιών που στηρίζονται στην επιστήμη της Χημείας και στη κοινή λογική κ.ο.κ.

-υποβάθμιση της επιμόρφωσης των υπαλλήλων, εάν ως επιμόρφωση νοούνται εκπαιδευτικές διαδικασίες με αντικείμενο τα θέματα του Γ.Χ.Κ.. Αντ’ αυτού, τα μόνα σεμινάρια που γίνονται σε τακτική βάση αφορούν θέματα «επιχειρησιακής αριστείας», «διαχείρισης κρίσεων» και παρόμοια, στα οποία το σύνηθες κίνητρο συμμετοχής είναι ο εμπλουτισμός του βιογραφικού με στόχο τις περιζήτητες θέσεις προϊσταμένων.

-ανυπαρξία οργανωμένης ανταλλαγής απόψεων μεταξύ των Χημικών Υπηρεσιών (την αξία της οποίας όλοι γνωρίζουμε), η οποία έχει περιοριστεί στην ετήσια ανασκόπηση του συστήματος ποιότητας, τακτική που συνεπάγεται τον περιορισμό του μεγάλου εύρους έργου και δραστηριοτήτων του Γ.Χ.Κ.

     Εντάξει, στις μεταρρυθμίσεις θεσμών θα πεί κάποιος δεν έχουμε απτά αποτελέσματα. Έγιναν όμως μεταρρυθμίσεις δομών με κυρίαρχη την αναδιάρθρωση των Υπηρεσιών του Γ.Χ.Κ., η οποία θα κλείσει τους 3 μήνες. Υπάρχει κάποιος που πιστεύει πραγματικά ότι αυτή ήταν μια αναδιάρθρωση δομών που θέτει τα θεμέλια για το μέλλον του  Γ.Χ.Κ.; Δεν είναι προφανές ότι αυτή η αναδιάρθρωση έγινε χωρίς την απαιτούμενη μελέτη και προβολή στο μέλλον (παρά τους άφθονους «εγκεφάλους» που διαθέτει το Ελληνικό Κράτος, όσον αφορά τον σχεδιασμό και μάλιστα «στρατηγικό»);

     Όσο και να τη διαβάζεις αυτή τη νέα δομή, δεν μπορείς να αντιληφθείς (με τις περιορισμένες φυσικά δυνατότητές σου, ως «υπαλληλίσκου») ποιό ήταν το βασικό σχέδιο, πάνω στο οποίο κεντήθηκε ο καμβάς.

Διευθύνσεις, Υποδιευθύνσεις (νεοπαγής δομή για το Γ.Χ.Κ.), Τμήματα εκτός έδρας Διεύθυνσης, Αυτοτελή Τμήματα, Γραφεία και Αυτοτελή Γραφεία.

Εκεί που είχαμε μια απλή δομή (Διεύθυνση με Τμήματα στην ίδια έδρα), τώρα έχουμε ένα δένδρο και προσπαθούμε να καταλάβουμε τον τρόπο που μπλέκονται τα κλαδιά του. Ακόμη και οι τίτλοι έγιναν πολύ μακροσκελείς και πρέπει να βρεθούν συντομογραφίες για να μη σπαταλάμε το χρόνο μας.

     Αλλά και «χωρικά» να  το προσοσεγγίσουμε, πάλι δεν αντιλαμβανόμαστε τη λογική που βασίστηκε η διάρθρωση των Υπηρεσιών.

Κατ’ αρχήν, η περιφέρεια δεν αποτέλεσε βασικό κριτήριο.

(Π.χ. η Περιφέρεια της Θεσσαλίας διαθέτει δύο Χ.Υ. ως αυτοτελή Τμήματα, ενώ η διπλανή περιφέρεια της Ηπείρου ενούμενη με τη Δυτική Μακεδονία διαθέτει τέσσερις  Χ.Υ., μια ως Διεύθυνση  και τρεις ως αυτοτελή Γραφεία αυτής.

Η περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης διαθέτει τρεις Χ.Υ., καμμία ως Διεύθυνση, δύο απ’ αυτές είναι τμήματα της Χ.Υ. Μακεδονίας Θράκης και μια είναι αυτοτελές γραφείο –μπορεί ο καθένας να βρει πλήθος άλλων παραδειγμάτων).

Η απόσταση, επίσης, δεν αποτέλεσε βασικό κριτήριο.

(Π.χ. η Χ.Υ. Κέρκυρας υπήχθη ως τμήμα στην Χ.Υ. Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος & Ιονίων Νήσων, από την έδρα της οποίας απέχει πολύ περισσότερο από τα Ιωάννινα, έδρα της Χ.Υ. Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας.

Η Χ.Υ. Κορίνθου υπήχθη, ως Τμήμα, στην Χ.Υ. Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος & Ιονίων Νήσων, από την έδρα της οποίας απέχει πολύ περισσότερο από ό,τι απέχει από την  Αθήνα -ή τον Πειραιά- η  Χ.Υ. Ελευσίνας, η οποία διατηρήθηκε ως αυτοτελές Τμήμα).

     Φυσικά, τα αντικείμενα και οι ανάγκες της τοπικής κοινωνίας μάλλον δεν έπαιξαν αξιοσημείωτο ρόλο στις σχετικές συζητήσεις.

     Δεν θα προχωρήσουμε περαιτέρω στην αναζήτηση αντικειμενικών κριτηρίων, γιατί είναι προφανές ότι το βασικό κριτήριο για την αναδιάρθρωση των Υπηρεσιών του Γ.Χ.Κ. δεν είχε να κάνει με αντικειμενικούς παράγοντες, αλλά με τον ισχυρότερο παράγοντα στο Ελληνικό Δημόσιο που δεν είναι άλλος από την εξυπηρέτηση πελατειακών αντιλήψεων.

    Όλα τα παραπάνω, τυπολατρεία, υποβάθμιση της ουσίας, προσχηματικότητα, εσκεμμένη ασάφεια και πελατειακή προσέγγιση έχουν αποτελέσει ένα μίγμα που στοιχειώνει την Δημόσια  Διοίκηση. Το μίγμα αυτό φαίνεται ότι δεν μπορεί να διαλυθεί στα εξ ών συνετέθη με «φυσικές» διαδικασίες (σε αντίθεση  με το χημικώς οριζόμενο μίγμα), αλλά μοιάζει να απαιτεί συνθήκες πυρηνικής αντίδρασης για να διασπαστεί.

     Παραμονές των εκλογών, μελετάμε τα εγκεκριμένα περιγράμματα θέσεων του Γεν. Δ/ντή και των Προϊσταμένων των τριών Διευθύνσεων της Κεντρικής Υπηρεσίας του Γ.Χ.Κ., των αποκαλουμένων επιτελικών.

     Φυσικά, δεν τα πληροφορηθήκαμε επισήμως από την Υπηρεσία ούτε αντιληφθήκαμε να γίνεται κανένας δημόσιος διάλογος γι’ αυτά (όπως και για τα υπόλοιπα περιγράμματα θέσεων, για τα οποία τρέχουν κάποιες διαδικασίες που κινούνται μάλλον στη σκιά). Βλέπετε, οι επαγγελόμενες (ή επαπειλούμενες ;) μεταρρυθμίσεις δεν περιλαμβάνουν τον ανοιχτό διάλογο μεταξύ των ενδιαφερομένων ούτε καν διάλογο με τους συνδικαλιστικούς μας φορείς.

     Ευτυχώς που υπάρχει η διαύγεια (μια ομολογουμένως θετική μεταρρύθμιση) και μπορούμε και εμείς, οι εκτός νυμφώνος, να έχουμε τουλάχιστον γνώση επί των τετελεσμένων (Το συγκεκριμένο έγγραφο με ημερομηνία 30-12-2014,  έχει ΑΔΑ7Ο ΔΥΗ-ΨΦΘ).

     Τί βλέπουμε εστιάζοντας στα περιγράμματα θέσεων που αφορούν  την Υπηρεσία μας (σελ. 66-87) ;

Λόγια πολλά, επαναλαμβανόμενα, θυμίζουν εκθέσεις ιδεών και εγχειρίδια ηθικής, για να γεμίσουν οι σελίδες, αλλά μακριά από την πραγματικότητα, μοιάζουν με λεπτομερείς καταγραφές του κενού.

     Για τον Γενικό Διευθυντή στα καθήκοντά του, πρώτο σημείο : «Διασφαλίζει και προωθεί την συνεχή αναβάθμιση των παρεχόμενων από το Γ.Χ.Κ. υπηρεσιών μέσω της βελτίωσης της οργάνωσης του εργαστηριακού έργου, της απλούστευσης διαδικασιών και της χρήσης νέων τεχνολογιών».

Δεν μπορούμε να πιστέψουμε στα μάτια μας. Στις σύγχρονες συνθήκες, πώς ένας Γενικός Διευθυντής θα ανταποκριθεί σ’ αυτό το καθήκον;

Εκτός εάν:

- ως βελτίωση της οργάνωσης του εργαστηριακού έργου, νοείται  η αδυναμία εκτέλεσής του, λόγω ελλείψεως αντιδραστηρίων

-ως απλούστευση διαδικασιών, νοείται η δαιδαλώδης γραφειοκρατία στον τομέα των προμηθειών, η οποία συνήθως οδηγεί μετά από αμέτρητες ώρες συνεδριάσεων των επιτροπών στην μη προμήθεια των απαιτουμένων υλικών; (παρεμπιπτόντως έχει αποτελέσει εύσημο για κάποιους υπαλλήλους η διαρκής ανακάλυψη κωλυμάτων για την πραγματοποίηση των προμηθειών, ίσως γιατί συντελούν στην μείωση των δαπανών και την παραγωγή πρωτογενούς πλεονάσματος)

-ως χρήση νέων τεχνολογιών, νοείται η ηρωική προσπάθεια (ένας αποσιωπούμενος άθλος) του τεχνικού προσωπικού για την επισκευή των χαλασμένων συσκευών, κατά την οποία όντως η επινοητικότητα των ανθρώπων παράγει «νέες τεχνολογίες».

     Προσπερνάμε και αυτά τα σημεία, αποδεχόμενοι συγκαταβατικά την αναγκαιότητα μιας γενικής και θεωρητικής προσέγγισης. Όταν όμως έρχεται η ώρα της περιγραφής των προσόντων για την κάθε θέση, η απορία διαδέχεται την έκπληξη  και αυτή δίνει τη σειρά της στην απογοήτευση, απογοήτευση για την διαπίστωση ότι όλα αυτά τα ωραία λόγια αποτελούν μια εικονική πραγματικότητα που μας επιτρέπει να υποθέσουμε - όχι άδικα - την αμετακίνητη θέληση των ιθυνόντων για την διατήρηση των πελατειακών καταστάσεων, κόντρα σε όλα τα μηνύματα της εποχής.

Διαβάζουμε λοιπόν για τη θέση του Γενικού Διευθυντή

Απαιτούμενα τυπικά προσόντα και εμπειρία (κατ’ ελάχιστο)  

-Σφαιρική γνώση και κατανόηση του αντικειμένου της διαδικασίας ελέγχου των προϊόντων αρμοδιότητας του Γ.Χ.Κ., η οποία προϋποθέτει τουλάχιστον δεκαετή εμπειρία σε θέματα σχετικά με τις αρμοδιότητες της Γενικής Διεύθυνσης.

-Σχετική εμπειρία σε θέση Προϊσταμένου Διεύθυνσης ή Γενικής Διεύθυνσης (ή συναφή οργάνωση)

-Εμπειρία στη διοίκηση μεγάλων δημόσιων οργανισμών.

--Πτυχίο  ΑΕΙ κατά προτίμηση συναφές με τα αντικείμενα της Γενικής Διεύθυνσης (Χημείας, Χημικού Μηχανικού ...)

-Καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας

-Γνώση χειρισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών στις εφαρμογής του MS Office.

-Αποδεδειγμένη εμπειρία σε τομείς διαμόρφωσης πολιτικών.

-Αποδεδειγμένες διοικητικές, επικοινωνιακές και ηγετικές ικανότητες

-Δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων, λήψης αποφάσεων, παρακίνησης και διαχείρισης απόδοσης.

Επιθυμητά προσόντα και εμπειρία:

-Επιθυμητός ο μεταπτυχιακός ή διδακτορικός τίτλος σπουδών σε συναφές προς τη Γενική Διεύθυνση αντικείμενο ή σε θέματα διοίκησης επιχειρήσεων.

-Επιθυμητή η καλή γνώση δεύτερης ξένης γλώσσας

-Επιθυμητή η πρόσθετη κατάρτιση σε θέματα διοίκησης επιχειρήσεων.

     Με λίγα λόγια, ο  Γενικός Διευθυντής δεν χρειάζεται να είναι υπάλληλος του Γενικού Χημείου του Κράτους, ούτε καν Χημικός ή Χημικός μηχανικός, αλλά ένα πρόσωπο με αποδεδειγμένες  (άγνωστο πώς) διοικητικές ικανότητες, που θα μάθει το Γ.Χ.Κ. σε λίγο καιρό απ’ έξω και θα το διοικήσει με όλους αυτούς τους στόχους που έχουν τεθή προηγουμένως. Μάλιστα, εάν το εξετάσουμε καλά, δεν μπορεί να είναι υπάλληλος του  Γ.Χ.Κ., διότι ένας υπάλληλος του Γ.Χ.Κ. είναι μάλλον απίθανο να έχει εμπειρία στη διοίκηση μεγάλων δημόσιων οργανισμών και στους τομείς διαμόρφωσης πολιτικών, (δεδομένου ότι αυτά τα προσόντα δεν τίθενται εναλλακτικώς, αλλά αθροιστικώς). Εάν εφαρμόσουμε αυτά τα κριτήρια, κανένας ή ίσως ένας από τους έως τώρα Γενικούς Διευθυντές, θα μπορούσε να διεκδικήσει τη θέση. Φυσικά, για τις διοκητικές ικανότητες, εμείς των θετικών επιστημών, δεν μπορούμε να βρούμε αντικειμενικά κριτήρια, με την επιστημονική έννοια της αντικειμενικότητας.

     Χρειάζονται τόσα λόγια για να πεί η πολιτική ηγεσία ότι αντιμετωπίζει τη θέση αυτή ως πολιτική και διατηρεί το δικαίωμα να βάζει ανθρώπους που δεν είναι υπάλληλοι του Γενικού Χημείου του Κράτους ούτε καν Χημικοί, εφόσον πληρούν τα υποκειμενικά κριτήρια που τους καθιστούν άξιους της εμπιστοσύνης της; Το έργο το έχουμε ξαναδή (εάν και ακόμη οι πάλαι ποτέ  Ειδικοί Γραμματείς του Γ.Χ.Κ. ήσαν χημικοί/χημικοί μηχανικοί) και δεν χρειάζονται πολλές επεξηγήσεις για να το καταλάβουμε.

     Εντάξει, ας πούμε πως η θέση  του Γενικού Διευθυντή ήταν πάντοτε κατά βάσιν πολιτική και δεν περιμέναμε τίποτε άλλο. Ας προχωρήσουμε, λοιπόν στις θέσεις των Διευθυντών των επιτελικών Υπηρεσιών που και αυτές παλιότερα είχαν πολιτική χροιά, αλλά για αρκετά χρόνια είχαμε πιστέψει ότι αυτή η χροιά απαλείφθηκε οριστικά. Διαβάζουμε λοιπόν στα προσόντα και εμπειρία για τη θέση των Προϊσταμένων των Διευθύνσεων:

α) Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Σχεδιασμού, Υποστήριξης Εργαστηρίων και Χημικοτεχνικής Δασμολογίου

Απαιτούμενα τυπικά προσόντα και εμπειρία (κατ’ ελάχιστον)

-Προηγούμενη εμπειρία διοίκησης σε θέση Προϊσταμένου Τμήματος ή Διεύθυνσης.

-Γνώση υφιστάμενων δομών του Γ.Χ.Κ. ή ικανότητα απόκτησης της εν λόγω γνώσης σε σύντομο χρονικό διάστημα.

-Πτυχίο  ΑΕΙ κατά προτίμηση συναφές με τα αντικείμενα της Γενικής Διεύθυνσης (Χημείας, Χημικού Μηχανικού ...)

-Καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας

-Γνώση χειρισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών στις εφαρμογής του MS Office.

-Ιδιαιτέρως ανεπτυγμένες διοικητικές, επικοινωνιακές και ηγετικές ικανότητες

-Δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων, λήψης αποφάσεων, παρακίνησης και διαχείρισης απόδοσης.

Επιθυμητά τυπικά προσόντα και εμπειρία:

-Περαιτέρω εκπαίδευση/εξειδίκευση σε θέματα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού (π.χ. συναφές μεταπτυχιακό, εκπαιδευτικά σεμινάρια κ.λ.π.)

Τα ίδια σχόλια και εδώ, πάλι δεν απαιτείται να είναι υπάλληλος του Γ.Χ.Κ., αφού θα έχει την ικανότητα να αποκτήσει γνώση των δομών του Γ.Χ.Κ. σε σύντομο χρονικό διάστημα.

β) Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αλκοόλης & Τροφίμων

Απαιτούμενα τυπικά προσόντα και εμπειρία (κατ’ ελάχιστο)

-Γνώση της διαδικασίας ελέγχου της παραγωγής και διακίνησης αλκοόλης και τροφίμων και της σχετικής πολυπληθούς νομοθεσίας, η οποία προϋποθέτει τουλάχιστον πενταετή εμπειρία σε τέτοιου είδους βιομηχανίες ή εργοστάσια.

-Προηγούμενη εμπειρία διοίκησης σε θέση Προϊσταμένου Τμήματος ή Διεύθυνσης.

-Πτυχίο  ΑΕΙ κατά προτίμηση συναφές με τα αντικείμενα της Γενικής Διεύθυνσης (Χημείας, Χημικού Μηχανικού ...)

-Καλή γνώση της αγγλικής ή γαλλικής γλώσσας

-Γνώση χειρισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών στις εφαρμογής του MS Office.

-Ιδιαιτέρως ανεπτυγμένες διοικητικές, επικοινωνιακές και ηγετικές ικανότητες

-Δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων, λήψης αποφάσεων, παρακίνησης και διαχείρισης απόδοσης.

Επιθυμητά τυπικά προσόντα και εμπειρία:

-Περαιτέρω εκπαίδευση/εξειδίκευση σε θέματα σχετικής με την αλκοόλη και τα τρόφιμα νομοθεσίας ή ιδιαιτέρως αναπτυγμένες δεξιότητες αναζήτησης, ερμηνείας και εφαρμογής των πολυπληθών νομοθετικών διατάξεων.

-Προηγούμενη εμπειρία από συμμετοχή σε ομάδες εργασίας συλλογικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα συναφή με τις αρμοδιότητες της  Διεύθυνσης.

-Επιθυμητή η καλή γνώση δεύτερης ξένης γλώσσας

     Πέρα από τα ίδια με τα προηγούμενα σχόλια, όσον αφορά τις μη  μετρήσιμες αντικειμενικά ικανότητες, εδώ αρχίζει να μας εκπλήσσει η μη υποχρεωτικότητα του πτυχίου Χημείας. Ίσως αυτό συναρτάται με την απαίτηση της διαδικασίας ελέγχου της παραγωγής και διακίνησης αλκοόλης και τροφίμων, η οποία εάν εκληφθεί υπό τήν έννοια των διοικητικών ρυθμίσεων και διαδικασιών, όντως μπορεί να μην απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις Χημείας. Προς επίρρωση αυτής της κατεύθυνσης έρχεται  και το πρώτο από τα επιθυμητά τυπικά προσόντα, όπου η εξειδίκευση δεν αφορά θέματα χημείας σχετικά με τα τρόφιμα και την αλκοόλη, αλλά τη σχετική νομοθεσία. Εάν μάλιστα ληφθεί ως αναγκαίος όρος η γνώση της «πολυπληθούς» νομοθεσίας, ένας νομικός που διαθέτει τις γενικές γνώσεις νομικής και είναι και ειδικευμένος στο θέμα αυτό θα πληρούσε τα σχετικά κριτήρια πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε χημικό υπάλληλο του Γ.Χ.Κ., ο οποίος, όσο και να εντρυφήσει στην ειδική νομοθεσία, δεν διαθέτει τις βασικές γνώσεις αυτής της επιστήμης.

     Ίσως δεν είναι  τυχαίο, ότι απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στην ανάγκη προϋπηρεσίας και γνώσεων σχετικών με την εκτέλεση χημικών αναλύσεων στον τομέα των τροφίμων και των ποτών με αλκοόλη στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του Γ.Χ.Κ.

     Η διατύπωση μάλιστα της πρώτης παραγράφου (κατά λάθος ή εσκεμμένα, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε) για πενταετή εμπειρία σε τέτοιου είδους βιομηχανίες ή εργοστάσια, μπορεί να ερμηνευθεί κάλλιστα ότι αφορά μόνον αυτούς που διαθέτουν εμπειρία εργασίας στις σχετικές παραγωγικές επιχειρήσεις. Συνεπώς, μπορεί να αποκλεισθεί ο μεγαλύτερος αριθμός υπαλλήλων του Γ.Χ.Κ., δεδομένου ότι δεν  διαθέτουν την ανάλογη προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα.

      Η  εναλλακτική απαίτηση της γαλλικής γλώσσας γεννά την εύλογη απορία εάν στον τομέα της αλκοόλης και των τροφίμων, υπάρχει κάποια ιδιαιτερότητα, η οποία επιτρέπει την αντικατάσταση της αγγλικής από τη γαλλική γλώσσα.

γ) Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Ενεργειακών, Βιομηχανικών και Χημικών Προϊόντων.

Απαιτούμενα τυπικά προσόντα και εμπειρία (κατ’ ελάχιστο)

-Γνώση της διαδικασίας ελέγχου των ενεργειακών, βιομηχανικών και χημικών προϊόντων και της σχετικής νομοθεσίας, η οποία προϋποθέτει τουλάχιστον πενταετή εμπειρία σε σχετικό αντικείμενο.

-Πτυχίο  ΑΕΙ κατά προτίμηση συναφές με τα αντικείμενα της Γενικής Διεύθυνσης (Χημείας, Χημικού Μηχανικού ...)

-Καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας

-Γνώση χειρισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών στις εφαρμογής του MS Office.

-Ιδιαιτέρως ανεπτυγμένες διοικητικές, επικοινωνιακές και ηγετικές ικανότητες

-Δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων, λήψης αποφάσεων, παρακίνησης και διαχείρισης απόδοσης.

Επιθυμητά τυπικά προσόντα και εμπειρία

- Προηγούμενη εμπειρία διοίκησης σε θέση Προϊσταμένου Τμήματος ή Διεύθυνσης.

-Μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών συναφής με το αντικείμενο της Διεύθυνσης ή με σχετικό αντικείμενο.

--Περαιτέρω εκπαίδευση/εξειδίκευση σε θέματα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού (π.χ. συναφές μεταπτυχιακό, εκπαιδευτικά σεμινάρια κ.λ.π.)

     Οι εκπλήξεις δεν σταματούν. Φυσικά ισχύουν τα ίδια, σχετικά με την απουσία υποχρέωσης της ιδιότητας του υπαλλήλου του Γ.Χ.Κ. και του Χημικού/Χημικού Μηχανικού, αλλά προκύπτουν και νέα στοιχεία. Για τη θέση αυτή δεν είναι υποχρεωτική η εμπειρία τουλάχιστον ως τμηματάρχου, αλλά απλώς επιθυμητή, σε αντίθεση με τις προηγούμενες θέσεις, αλλά και τα ισχύοντα γενικώς στη Δημόσια Διοίκηση, όπου για να γίνει κανείς Διευθυντής, αποτελεί προϋπόθεση να έχει διατελέσει Τμηματάρχης.

     Επιπλέον, εδώ στα επιθυμητά προσόντα μπαίνουν και μεταπτυχιακές σπουδές στο αντικείμενο, αλλά και εξειδίκευση στα θέματα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού. Φαίνεται ότι στον τομέα των Ενεργειακών, Βιομηχανικών και Χημικών Προϊόντων, η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις, ενώ αυτή η απαίτηση απουσιάζει από τον τομέα της Αλκοόλης και των Τροφίμων.

     Τί άλλο να προσθέσουμε; Μέχρι πού να φτάσουμε; Στο τέλος μόνο για τους απλούς υπαλλήλους του Γ.Χ.Κ. θα απαιτούνται σπουδές (πτυχίο, μεταπτυχιακό, διδακτορικό) σχετικές με τη Χημεία και μόνον αυτοί θα έχουν προσληφθή με αντικειμενικές διαδικασίες (διαγωνισμοί ή ΑΣΕΠ) και γι’ αυτό θα αποκλείονται από τις θέσεις ευθύνης, για τις οποίες απαιτούνται άλλα προσόντα, τα οποία δεν αποκτάς με τις κανονικές σπουδές.

      Υπάρχει αμφιβολία ότι τα περιγράμματα αυτά δεν προέκυψαν από αντικειμενική και ορθολογική προσέγγιση, παρά προσπάθησαν να φέρουν τους κανόνες στα μέτρα ορισμένων ανθρώπων παραβιάζοντας ενίοτε και τους κανόνες της κοινής λογικής; Όταν όμως οι κανόνες φτιάχνονται στα μέτρα ορισμένων, δεν συνιστούν κανόνες, αλλά προνόμια και οι σχετικές ρυθμίσεις σύντομα έχουν διαλυτικές συνέπειες στην οργάνωση της οντότητας, τη λειτουργία της οποίας υποτίθεται ότι στοχεύουν να διασφαλίσουν.

Αγαπητοί φίλοι,

αυτή τη φορά η Σκοτεινή Πλευρά του Φεγγαριού σας σκότισε παραπάνω από ό,τι ίσως έπρεπε. Εάν, όμως, θέλουμε οι μεταρρυθμίσεις να είναι προς τη διεύρυνση της Δημοκρατίας, είναι αναγκαίος ο διάλογος με όλα τα μέσα. Όταν, λοιπόν,  οι έχοντες και κατέχοντες επιλέγουν την απουσία του επισήμου διαλόγου, εμείς, οι απλοί «υπαλληλίσκοι», δεν έχουμε άλλο δρόμο από αυτόν, του απλού ανθρώπινου διαλόγου, προσπαθώντας να χαράξουμε την ατομική μας πορεία. Από κει και πέρα, η στάση που θα κρατήσουμε σε συλλογικό επίπεδο, πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο των συλλογικών μας οργάνων.

 

Η Σκοτεινή Πλευρά του Φεγγαριού