Σχόλιο για τις κρίσεις Γενικών Διευθυντών

Τηρώντας την υπόσχεση που έδωσα στην ανάρτηση με τίτλο "Τι θέλω από τον καινούριο Γενικό Διευθυντή μας!" , θα καταθέσω συνοπτικά τις απόψεις μου, όπως διαμορφώθηκαν και από την εμπειρία της συμμετοχής μου στη διαδικασία. 

Η όλη διαδικασία δεν έχει τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διακρίνουν τις διαδικασίες επιλογής προϊσταμένων στο Δημόσιο, δηλαδή:

-ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ. Τα αποτελέσματα των βημάτων της διαδικασίας (μοριοδότηση, γραπτή δοκιμασία, συνέντευξη) δεν είναι γνωστά ούτε γενικά ούτε στους συμμετέχοντες. Το ίδιο βεβαίως συνέβαινε και στην προηγούμενη διαδικασία αξιολόγησης (με το υπηρεσιακό συμβούλιο), αλλά εκεί ήσαν γνωστά τα πρόσωπα και υπήρχαν και οι αιρετοί εκπρόσωποι, οπότε υπήρχε μεγαλύτερη δυνατότητα ενημέρωσης. Σήμερα τα πρόσωπα είναι απρόσιτα. Η διαδικασία λοιπόν έπρεπε να προχωρήσει περισσότερο προς την κατεύθυνση της διαφάνειας, έγινε όμως το αντίθετο.

-ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ. Η επιλογή των προϊσταμένων γίνεται από έναν άνθρωπο, τον Διοικητή της ΑΑΔΕ. Η γνωμοδοτική επιτροπή συγκροτείται κατόπιν δικής του επιλογής και είναι απλώς γνωμοδοτική. Δεν χρειάζεται περαιτέρω συζήτηση επί του θέματος, καθώς εξ ορισμού η έννοια "αντικειμενική", προϋποθέτει είτε την απλή μοριοδότηση των τυπικών προσόντων είτε την άποψη περισσοτέρων του ενός προσώπων, τα οποία ορίζονται με ανεξάρτητες διαδικασίες. Η εν λόγω διαδικασία είναι προφανώς υποκειμενική.

-ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ. Αυτό είναι εν γένει ένα πολύ δύσκολο ζήτημα, γιατί ακόμη και εάν διασφαλισθή η αντικειμενικότητα και η αμεροληψία, δεν συνεπάγεται αυτομάτως και αξιοκρατία. Κατ' αρχήν τίθεται το ερώτημα; ποιά είναι τα κριτήρια της αξιοκρατίας στο Δημόσιο; η εξυπηρέτηση των στόχων της κυβερνητικής πολιτικής, η εκτίμηση των πραγματικών δεδομένων από την εμπειρία λειτουργίας της Υπηρεσίας, η προσήλωση στην εκτέλεση των "άνωθεν" εντολών, η δεκτικότητα στην "κάτωθεν" ανάδραση, η οποία συχνά απαιτεί σύγκρουση με τις κατεστημένες προσεγγίσεις;

Επιπλέον, ακόμη και αν τα κριτήρια τεθούν συγκεκριμένα, πώς και ποιοί θα κρίνουν, όταν μάλιστα μιλάμε για ανθρώπους που δεν έχουν θητεύσει στην Υπηρεσία, δεν γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα. Πιστεύει κανείς ότι μέσα από μια γραπτή έκθεση και μια προφορική συνέντευξη μπορεί να σχηματισθή εμπεριστατωμένη άποψη;

Αυτά νομίζω ότι είναι αρκετά για να δείξουν πως η διαδικασία είναι τρωτή από την άποψη των αρχών που θα έπρεπε να διέπουν τις κρίσεις των προϊσταμένων και ως εκ τούτου τίθενται σοβαρά ερωτήματα για την αποτελεσματικότητά της. Γι' αυτό, στη συνείδηση όλων ενυπάρχει η σκέψη ότι στην πραγματικότητα η επιλογή θα γίνει με κριτήρια που δεν σχετίζονται με τη διαδικασία, τα οποία τα έχουμε ζήσει χρόνια ολόκληρα και έχουμε πλέον πάψει να ελπίζουμε ότι θα αλλάξουν προς το καλύτερο, μια απαίτηση που στις μέρες μας έχει γίνει εκ των ουκ άνευ όρος για να βγει η χώρα μας από την παρατεταμένη κρίση και να βαδίσει τους δρόμους της δημοκρατικής και πατριωτικής ανάκαμψης.

(Για το θέμα αυτό, νομίζω πως πρέπει να επιληφθή σύσσωμος ο συνδικαλισμός της ΑΑΔΕ με προτάσεις και παρεμβάσεις). 

Αλεξάνδρα Σκορδάκη