Καλωσήρθατε στο προσωπικό μας "ημερολόγιο"!
Αυτός είναι ο χώρος όπου οι υπάλληλοι του Γενικού Χημείου του Κράτους
θα λέμε όλα όσα μας ενδιαφέρουν και μας προβληματίζουν.
Όλα όσα θέλουμε να μοιραστούμε μεταξύ μας!

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Άνευ λόγου και αιτίας....

Και σου λέει μετά "γιατί δε γράφεις..." 
Εμ, προλαβαίνω;


Μη νομίζετε ότι θα ξεμπερδέψτε μαζί μου τόσο εύκολα.... 
Απλά τον τελευταίο καιρό επικρατεί ένας πανικός στη ζωή μου και δε λέει να καταλαγιάσει....



Καταρχίν, είχα παράσταση!!
Ε ναι λοιπόν, είμαι μία χορεύτρια (Βασίλη, σε ακούω που γελάς...)


Ιδού και οι αποδείξεις (ένα μέρος, δηλαδή...)


Στο δε σπίτι πανικός..... 
(Μήπως γίνεται να εισηγηθεί ο Σύλλογος οι μαμάδες με μικρά παιδιά να δουλεύουν μόνο 3 ώρες τη μέρα, μέχρι τα παιδιά τους να πάνε στο γυμνάσιο; Επίσης δουλειά από το σπίτι παίζει;) 
Μικρή βοήθεια από το σόι, και ο σύζυγος να δουλεύει 9-10 ώρες (πάλι καλά που δουλεύει δε λες...)


Τα ξέρετε τώρα, τι να σας τα λέω...


Και στη δουλειά, εκεί που είπαμε έφυγε ο προϊστάμενος και θα σκαπουλάρουμε λίγο χρόνο (είπα να βρω μια φωτό μιας που χαμογελάει για το διευθυντή μου, αλλά βρήκα κάτι καλύτερο.....)
(πάμε ξανά...)
Και στη δουλειά, εκεί που είπαμε έφυγε ο προϊστάμενος και θα σκαπουλάρουμε λίγο χρόνο, πέραν των συνηθισμένων υποχρεώσεων, τσουπ, να τα τηλέφωνα για τα στατιστικά των στόχων, να κάτι τηλέφωνα εκτάκτων απαιτήσεων κτλ κτλ!
Και κάτι άλλο έκτακτο είχα.... Α! ναι ... έρχεται κι ο ΕΣΥΔ την Τρίτη.... ε ρε γλέντια! Πού να βρεις λοιπόν χρόνο για γράψιμο!


Σήμερα λοιπόν, με το ζόρι τα παραμέρισα όλα (στην κυριολεξία, γιατί είχα χάσει το πληκτρολόγιο κάτω από τόνους χαρτιών και ...τσιγαροδειγμάτων!) και γράφω. 
Όχι ότι έχω κάτι να πω! 
Και απαξιώ να μιλήσω για τα πολιτικο-οικονομικό-κοινωνικά-υπηρεσιακά ζητήματα! 
Έτσι, απλά ήθελα να σας "δω" λιγάκι!


Όλα καλά λοιπόν; Πώς περνάτε; Πού θα πάτε διακοπές; Στείλτε  κανα βιντεάκι, καμμιά φωτό, κάτι, για τους υπόλοιπους που θα μείνουν στο "κλεινόν άστυ" και στα υπόλοιπα "κλεινά άστεα". (Γιάννη άσε κάτω τις αισθησιακές φωτό...).


Ανοίξτε και καμμιά μπύρα... Κρύα παρακαλώ... Κι απολαύστε ένα τραγουδάκι θαλασσινό:


Είπαμε, η ζωή είναι γλυκιά και δεν αφήνουμε κανένα κερατά να μας την στερήσει!

marigoula

2 σχόλια:

  1. Ελπίζω να μην συγκαταλέγεις και τον προϊστάμενο στους... κεραταδες....Πλάκα κάνω ετσι??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαχαχαχαχα (ακούγομαι ε?).....και που είσαι θα τον σκοτώσεις τον διευθυντή σου με τέτοιες φωτογραφίες!!!
    Βασίλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή