Τα αποτελέσματα των εκλογών φέρνουν σπαρταριστά
περιστατικά. Μετά από το αρχικό σοκ, πολιτικοί, συνδικαλιστές και δημόσιοι
υπάλληλοι με ικανότητες “Κομανέντσι” συναγωνίζονται σε νέες
αριστοτεχνικές κολοτούμπες. Ορισμένοι που βιάστηκαν να φορέσουν μιλιταίρ
πουκάμισα στυλ Φιντέλ Κάστρο φορούν και πάλι το γκρι κοστουμάκι - στολή
του αστικού γκουβέρνου.
Το σύνδρομο κυβερνητικής στέρησης χτυπάει πρόωρα αρκετούς πασόκους πρώην υπουργούς:
- Μερικοί αρνούνται να εγκαταλείψουν τα κυβερνητικά έδρανα της Βουλής και χειροδικούν εναντίον των νέων ενοίκων τους.
- Διακεκριμένος πρώην υπουργός δίνοντας ρεσιτάλ θεατρινισμού “αποπειράται” να κρεμαστεί on camera με μια από τις 10.000 υπέροχες μεταξωτές γραβάτες της προσωπικής του συλλογής, ουρλιάζοντας: “Δεν υπάρχει σάλιο ούτε για σχοινί”.
- Κάποιος άλλος, που απώλεσε και τη βουλευτική ιδιότητα, μπουκάρει σε κατάσταση αμόκ στο ξενοδοχείο της Τρόικας φωνάζοντας: “Αφήστε με, μου υποσχέθηκαν ότι θα με πάρουν μαζί τους”.
Μέσα στον γενικό χαμό και χάρη στις άοκνες προσπάθειες πολλών στελεχών του, το βαρκάκι του Χημείου αρμενίζει αβύθιστο μέσα στα ταραγμένα νερά του ελληνικού δημοσίου. Περνάει από τις συμπληγάδες των αξιολογήσεων και συγχωνεύσεων σχεδόν αλώβητο, κάπως μικρότερο αλλά μάλλον ενισχυμένο.
Εμείς καιγόμαστε όλη μέρα στην κόλαση. Λιώνουμε από τον ιδρώτα, την αποχαύνωση και την
ανασφάλεια. Τη νύχτα όμως, ξεμυτίζουμε αναγεννημένοι στα θερινά μας στέκια για
μπύρα, κρασί, ούζο και παρέα καρφί στα μάτια των τευτονικών δαιμόνων
που θέλουν να μας αφανίσουν επειδή δεν βιώνουμε τη μιζέρια τους.
Ο
Αγαπημένος σας συνάδελφος
Καζαμίας
Καφεμάντης, Μελλοντολόγος και Ψυχοερευνητής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου