Η Επόμενη μέρα!

-Η χρεωκοπία (το χρέος...) δεν είναι το πρόβλημα. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ.

-Άν μείνουν τα πράγματα όπως είναι, είμαστε χαμένοι! 
Φίλος μας είναι η αλλαγή,  η αντίφαση (η αμφισβήτηση) σύμμαχός μας.

Από το τίποτα πρέπει κάτι να κάνουμε, ΜΑ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ!!!

Αυτό πού'χουμε να το απαρνηθούμε και να πάρουμε αυτό ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΡΝΙΟΥΝΤΑΙ.

-Ο Μπρέχτ αναφέρει: "Αυτοί που βρίσκονται ψηλά θεωρούν ταπεινό να μιλάς για το φαί. Ο λόγος; ΕΧΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ ΦΑΕΙ".

-Τι ωφελεί, χωμένοι μέχρι το λαιμό στη λάσπη, να κρατάμε τα νύχια των χεριών μας καθαρά;

-Μας έκαναν να αισθανόμαστε ένοχοι. Μα σε χαλεπούς καιρούς η ΟΡΓΗ είναι καλύτερος σύμβουλος από τις τύψεις.

Γιατί δεν θέλουμε να ισχύσει: 

"Ο οφειλέτης παραδίδει τους ανθρώπους ως ασφάλιστρα ή ενέχυρο για το χρέος του. Ώσπου να αποπληρωθεί το χρέος και ο τόκος ο δανειστής αναλαμβάνει τη χρήση της εργασίας του ενεχυριασμένου" ("Διεθνής κατά της δουλείας").

Πιστεύω,λοιπόν,ότι χαμένος είναι μόνον ο αγώνας που δεν έγινε.

Η "επόμενη" μέρα μας βρίσκει  μουδιασμένους, σκεπτικούς, μα σίγουρα περισσότερο σκεπτόμενους και λίγο πιο έξω από το καβούκι μας.

Για τους συναδέλφους που αποχώρησαν-στην ουσία "κυνηγημένοι": 

Η ζωή δεν είναι στατική, έχει ΔΥΝΑΜΙΚΗ!

Νάντια  Λιναρδοπούλου