Καλωσήρθατε στο προσωπικό μας "ημερολόγιο"!
Αυτός είναι ο χώρος όπου οι υπάλληλοι του Γενικού Χημείου του Κράτους
θα λέμε όλα όσα μας ενδιαφέρουν και μας προβληματίζουν.
Όλα όσα θέλουμε να μοιραστούμε μεταξύ μας!

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

τσίπουρο & τσικουδιά

Στη  Σαββατιάτικη   βόλτα  μου  στα  βιβλιοπωλεία  της  Ξάνθης, εντελώς  τυχαία  βρήκα  το  βιβλίο :
 
Συγγραφέας : Νίκος  Μανούδης
Εκδόσεις : ΨΥΧΑΛΟΥ

Το  συστήνω  σε  όλους  τους  συναδέλφους.
Ολοκληρωμένη  προσέγγιση  του  θέματος   που  διατυπώνεται  με  ευθύτητα  και  απλότητα  και  σωστά  Ελληνικά.

Διαβάζοντάς  το  διαπίστωσα  ότι  ο  συγγραφέας  έχει  Υπηρετήσει  στη  Χημική  Υπηρεσία  Βέροιας.
Παλαιότεροι  συνάδελφοι  μου  είπαν  ότι  είναι  πλέον  συνταξιούχος.

Για  άλλη  μια  φορά  διαπίστωσα  το υψηλού  επιπέδου  και  ιδιαιτέρων  προσόντων  Προσωπικό  που  διέθετε και  διαθέτει  το Γ.Χ.Κ.

Το  γεγονός  ότι  ο  συγγραφέας – συνάδελφος  δούλεψε  για  πολλά  χρόνια  σε  περιφερειακή  μη  διαπιστευμένη Χ.Υ. του  Γ.Χ.Κ. με  κάνει  να  αναρωτιέμαι  εάν  οι  συνάδελφοι  που  υπηρετούν  στις  δευτεροκλασάτες  (;) μη  διαπιστευμένες  περιφερειακές  Χ.Υ. αξίζουν  την  τύχη  που  τους  επιφυλάσσει  η  νέα  τάξη  πραγμάτων.


Μήπως  μια  διαφορετική  προσέγγιση  του  τρόπου  εφαρμογής  των  «Νέων  Μέτρων»  που  θα  αξιοποιήσει  το  υπάρχον  Προσωπικό των  περιφερειακών  Χ.Υ.   θα  βοηθούσε  όλους  μας  και  κυρίως  την   πολυπόθητη  “Ανάπτυξη”  σε  Περιφερειακό  Επίπεδο ;
  
Κατερίνα  Παπαδοπούλου

11 σχόλια:

  1. Ο Νίκος ο Μανούδης είναι ο palios του ΕΤΕΡΟΠΟΛΙΚΟΥ, αλλά μας ξέχασε λιγάκι τώρα που βγήκε στη σύνταξη!
    Κύριε Νίκο, από άλλους θα μαθαίνουμε τα νέα σας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι μόνο δεν σας ξέχασα, αλλά συμπάσχω με τα προβλήματα σας μιας και πολύ συχνά πηγαίνω στην ΧΥ και μαθαίνω τα νέα σας. Αλλά όπως και να το κάνουμε εσείς είστε τώρα στην πρώτη γραμμή! Ο καθένας από εμάς τους παλιούς έχει ένα μερίδιο ευθύνης θετικής ή αρνητικής για την σημερινή κατάσταση. Ίσως γι αυτό και η σιωπή.
      Εύχομαι καλή δύναμη και Καλό Πάσχα.
      palios

      Διαγραφή
    2. Αγαπητέ φίλε, σε συγχαίρω για τη λεπτότητά σου να αναφέρεσαι τόσο στις ευθύνες όσο και στο έργο αυτών που είναι σήμερα στην πρώτη γραμμή με πολλές αντιξοότητες. Μακάρι να σε μιμούνταν και κάποιοι άλλοι της "γενιάς σου".
      Όσο για την σιωπή, εσύ είσαι από αυτούς που δεν θέλουμε να σιωπούν αλλά να γράφουν όσο γίνεται περισσότερο.

      Διαγραφή
  2. Γιατί τόση πικρία και σαρκασμός? Ως τώρα η διοίκηση δεν αρνήθηκε τη διαπίστευση σε όποιον με συνέπεια και πίστη τη διεκδίκησε. Πιστεύω ότι ακόμη και τώρα υπάρχουν ευκαιρίες για όποιους δεν θέλουν να αισθάνονται "Δευτεροκλασάτοι".
    Χρειάζεται όμως να αλλάξουμε τις παλιές κακές μας συνήθειες.
    Όσο για την τύχη που αξίζει στον καθένα, είναι αυτή την οποία ο ίδιος επέλεξε και δεν σχετίζεται ούτε με τον περιφερειακό χαρακτήρα ούτε με τη διαπίστευση ή μη του εργαστηρίου στο οποίο υπηρετεί.
    Όλοι ξέραμε βαθιά μέσα μας ότι ούτε η αποδοχές ούτε η καρέκλα μας είναι εξασφαλισμένα με την ανεργία και την εκμετάλλευση που υπήρχε γύρω μας. Ήταν θέμα χρόνου ότι θα "μας έβαζαν χέρι" και το ήξεραν όλοι οι νοήμονες συνάδελφοι.
    Δυστυχώς μερικοί παλιοί προϊστάμενοι (σε αντίθεση με κάποιους άλλους) βασιζόταν στα πολιτικά τους μέσα και στην αμφισβητούμενη "ακτινοβολία" που τους εξασφάλιζε η καρέκλα τους. Έτσι, όχι μόνο δεν προνόησαν αλλά και υπέσκαψαν συνειδητά το μέλλων των σημερινών επιγόνων τους.
    Είθε οι επίγονοι να ξυπνήσουν και να καταλάβουν ότι αξίζουμε ό,τι προσφέρουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγχωρείστε με για την ανορθογραφία. Το μέλλον και όχι το μέλλων. Ο δαίμων του πληκτρολογίου...

      Διαγραφή
  3. Οι αξιοπρεπείς επίγονοι ποτέ δεν κοιμόταν.
    Σε μία τεχνική Υπηρεσία όπως το ΓΧΚ που είναι επιφορτισμένη να εκτελεί σαφώς καθορισμένες εργασίες
    γιατί θα πρέπει να ορίζει ο καθένας την τύχη του;
    Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί χρειάζεται ο κάθε εργαζόμενος στο ΓΧΚ να διεκδικεί κάτι το οποίο οφείλει ή
    δεν οφείλει να εκτελεί.
    Δεν ορίζεται η θέση του καθενός μας στο οργανόγραμμα , οι αρμοδιότητες στο καθηκοντολόγιο, οι υποχρεώσεις της κάθε Χ.Υ. στην ισχύουσα νομοθεσία ;
    Μήπως θα έπρεπε να σταματήσει πλέον ο εθελοντισμός και να καταστρωθεί σχέδιο υποστήριξης της νομοθεσίας λαμβάνοντας υπόψη όλες τις Χημικές Υπηρεσίας περιφερειακές η μη , διαπιστευμένες ή μη με τελικό στόχο την σωστή υποστήριξη της ισχύουσας νομοθεσίας;
    Κατά την άποψή μου ένας σοβαρός σχεδιασμός του νέου οργανογράμματος του ΓΧΚ θα πρέπει να προβλέπει σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα Υπηρεσίες του ΓΧΚ που θα υποστηρίζουν την ισχύουσα νομοθεσία έχοντας την εργαστηριακή υποστήριξη των διαπιστευμένων εργαστήριων.
    Μπορεί να τίθεται θέμα ‘φαντασίας και αυτοσχεδιασμού’ σε τεχνικά θέματα υποστήριξης της ισχύουσας νομοθεσίας ; Νομίζω πως όχι.


    Κατερίνα Παπαδοπούλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γ. Τσαγκαρόπουλος25 Απριλίου 2012 στις 11:58 μ.μ.

    Καθώς είχα αρκετό καιρό να διαβάσω το μπλογκ, σήμερα διαπίστωσα το ενδιαφέρον θέμα που άνοιξε. Ας πω λοιπόν και εγώ τις απόψεις μου.
    Άποψη πρώτη: Οι συνάδελφοι των περιφερειακών ΧΥ πρέπει να χαίρουν μεγάλου σεβασμού, γιατί κρατούν ζωντανή την Υπηρεσία υπό συνθήκες έλλειψης πληροφόρησης ή και παραπληροφόρησης, δύσκολης πρόσβασης στη γνώση και πίεσης από τις τοπικές κοινωνίες, σε σχέση με μας του κεντρικού. Επίσης, ασχολούνται σχεδόν με όλο το φάσμα αρμοδιοτήτων του ΓΧΚ, ενώ εγώ για παράδειγμα με ελάχιστες από αυτές.
    Άποψη δεύτερη: Η δομή του ΓΧΚ με τις πολλές περιφερειακές ΧΥ κάποτε εξυπηρετούσε διαφόρων ειδών σκοπούς, από το καλώς εννοούμενο δημόσιο συμφέρον μέχρι ψηφοθηρία (......και ΧΥ θα σας κάνω, αν με ψηφίσετε). Σήμερα όμως, και πέρα από το μνημόνιο, έχει νόημα; Μπορούμε να έχουμε ΧΥ του ενός, των δύο ή ακόμα και των πέντε ανθρώπων; Μπορεί για παράδειγμα ένας συνάδελφος να κάνει ουσιαστικό έλεγχο σε μια παραγωγική μονάδα όπως πχ. ένα δυιλιστήριο; Θα είμαστε λοιπόν αποτελεσματικοί με αυτή την οργανωτική δομή και μειωμένο ανθρώπινο δυναμικό μελλοντικά;
    Άποψη τρίτη: Η διαπίστευση είναι αναγκαίο κακό. Αναγκαίο γιατί θεωρείται πλέον η εγγύηση της αξιοπιστίας και την έχουν πολλοί. Κακό γιατί απαιτεί χρήμα και ανθρωποώρες. Λύνει προβλήματα; Αυξάνει την παραγωγικότητα; Χμμ, ας το συζητήσουμε. Θεωρείται όμως (και εν πολλοίς δικαιολογημένα) το διαβατήριο για την αναβάθμιση μιας ΧΥ. Σημειώνω πάντως ότι επιτελέστηκε τους τελευταίους 25-30 αιώνες σημαντική επιστημονική πρόοδος, χωρίς διαπίστευση.
    Άποψη τέταρτη: Την Υπηρεσία την κάνουν οι άνθρωποι της. Καλά τα οργανογράμματα, τα καθηκοντολόγια, η διαπίστευση, αλλά είναι στατικά και άκαμπτα, ενώ οι ανάγκες όσων αποτείνονται σε μας είναι δυναμικές, αλλάζουν συνεχώς. Τελικά λοιπόν η δράση μας, η όρεξή μας για διερεύνηση νέων προβλημάτων, η διεκδίκηση νέων αρμοδιοτήτων (όχι μόνο νομοθετικά , αλλά και στην πράξη), οι επίμονες προτάσεις μας για βελτίωση της Υπηρεσίας, είναι που δίνουν κύρος στο ΓΧΚ και το καθιερώνουν σα θεσμό στην κοινωνία (και εν τέλει ίσως εξασφαλίσουν τη μη υποβάθμισή του ή και κατάργησή του).
    Άποψη πέμπτη: Το ΓΧΚ δεν είναι μια τυπική δημόσια υπηρεσία (μορφωτικό επίπεδο προσωπικού, σύστημα ποιότητας, ΟΠΣ, νομοθεσία, αρμοδιότητες, κλπ). Για αυτό και τα ισοπεδωτικά κριτήρια επιλογής προϊσταμένων που έχει το δημόσιο (αυθαίρετη υπουργική επιλογή, αρχαιότητα και πτυχία), δεν οδηγούν πάντα σε επιτυχημένες τοποθετήσεις. Από εκεί και πέρα υπάρχει και ελληνική βιβλιογραφία και διεθνής εμπειρία από συγγενείς οργανισμούς για το πως μπορεί να φτιαχτεί ένα σύστημα επιλογής κατάλληλο για το ΓΧΚ. Ίσως η εννιάχρονη κόρη μου το δει αυτό στην επαγγελματική της ζωή. Μέχρι τότε,............. ο αγώνας συνεχίζεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ συνάδελφε, συμφωνώ με τα περισσότερα από αυτά που λες. Ωστόσο, η άποψη περί πελατειακών σχέσεων ως προς τις περιφερειακές ΧΥ είναι λίγο υπερβολική. Τον μεγάλο αριθμό των ΧΥ (που μερικές είναι υπεράριθμες ακόμη και σε σε μητροπολιτικά κέντρα) επιδιώξαμε σε μεγάλο βαθμό εμείς για να έχουμε θέσεις ευθύνης αλλά και για να παρεμβαίνουμε (δυστυχώς μερικές φορές στυγνά συντεχνιακά) σε ποικίλα αντικείμενα. Παρόμοια δομή με ανάλογα κριτήρια έχουν όλες οι Υπηρεσίες στην Ελλάδα.
      Τώρα, οι θιασώτες του τρόπου σκέψης σου, έχουν την ακόλουθη άποψη: Πετάξτε στα σκουπίδια την υποδομή που φτιάξαμε και στείλτε τους ανθρώπους παρά τη θέλησή τους τους στην Αθήνα. Η άποψή σου περί ΧΥ άνω των πέντε ατόμων είναι υπερβολική. Σε λίγο καιρό ούτε κεντρικές ΧΥ θα έχουν άνω των πέντε ενεργών υπαλλήλων.
      Η ποιότητα του προσωπικού μας είναι υψηλή και η σύγχρονη τεχνολογία πολλαπλασιάζει την παραγωγικότητα (αν τη χρησιμοποιούμε σωστά). Κάποιες παλαιές (και νέες)νομοθεσίες που έχουμε με ανούσιες και πολύπλοκες διαδικασίες πρέπει να καταργηθούν. Οι μη εργαστηριακές αρμοδιότητες είναι πολύ σημαντικές. Πρέπει να εκλογικευτούν αλλά δεν πρέπει να απαξιώνονται. Τέλος, πρέπει να ενισχυθούν μικρές Υπηρεσίες με αξιόλογη εργαστηριακή εξειδίκευση και διαπίστευση.
      Φυσικά, η αναδιάρθρωση είναι απαραίτητη και αναπόφευκτη. Αν όμως περάσουμε σε μοντέλο "μοναδιαίας" χωροταξικά Υπηρεσίας θα χάσουμε την επαφή με μεγάλα τμήματα του λαού που μας χρειάζεται και αποβλέπει σε μας. Θα βάλουμε επίσης μόνοι μας τη βάση για μια επερχόμενη διάλυσή μας.

      Διαγραφή
    2. Γεώργιος Τσαγκαρόπουλος1 Μαΐου 2012 στις 11:52 μ.μ.

      Αγαπητέ συνάδελφε,
      Όντως την ψηφοθηρία ως αιτία δημιουργίας ΧΥ την χρησιμοποίησα καθ’ υπερβολή. Πάντως εγώ δεν τυγχάνω θιασώτης της άποψης που αναφέρεις, δηλ. «όλοι στην Αθήνα», όχι λόγω ιδεολογίας ή ιδεοληψίας αλλά για αντικειμενικούς επιστημονικούς λόγους. Εξηγούμαι:
      Ξεκινώντας να σκεφτούμε την οργανωτική δομή της Υπηρεσίας θα πρέπει να λάβουμε κατά νου τους παρακάτω παράγοντες:
      1. Η Ελλάδα έχει περίπου δώδεκα εκατομύρια κατοίκους. Η οικονομία της είναι λιγότερο από το 5% της ευρωζώνης. Δεν είναι ούτε η Βρετανική αυτοκρατορία επί Βασίλισσας Βικτωρίας, ούτε η Ρωσία.
      2. Η Ελλάδα δεν είναι βιομηχανική χώρα με καθετοποιημένη βιομηχανία.
      3. Η Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες συγκρίσιμων μεγεθών έχει μια ιδιαιτερότητα, τα πολλά νησιά, χωρίς τα οποία η χώρα χάνει τρομερά σε γεωπολιτική αξία.
      4. Το προσωπικό του ΓΧΚ θα αριθμεί μεταξύ 300 και 400 ατόμων με τάσεις συρίκνωσης τα επόμενα χρόνια
      5. Ένα τμήμα πρέπει να έχει 5-15 άτομα και μια διεύθυνση 3-5 τμήματα
      Με βάση τα παραπάνω ο καθένας ας σκεφτεί και ας προτείνει.

      Διαγραφή
    3. Αγαπητέ συνάδελφε, χαίρομαι που συμφωνούμε όπως βλέπω στα περισσότερα. Σχετικά με τον αριθμό υπαλλήλων ανά τμήμα και διεύθυνση, τα νούμερα που αναφέρεις είναι ενδεικτικά και ιδανικά και δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε όλες τις περιπτώσεις ιδιαίτερα σε μη διοικητικές αλλά κατά βάση τεχνικές και επιθεωρησιακές υπηρεσίες όπως η δική μας.
      Σχετικά με την οργανική δομή: Μια οργανική μονάδα δεν είναι μόνο ένας αριθμός υπαλλήλων, αλλά μια μονάδα με συγκεκριμένη δράση και αρμοδιότητες. Η ύπαρξη διαπιστευμένου εργαστηρίου προϋποθέτει κατά την άποψή μου την λειτουργία του εντός Διεύθυνσης, ώστε να είναι εφικτό να υπάρχει πραγματικός υπεύθυνος ποιότητας (με θεσμοθετημένη θέση ευθύνης) ώστε να εκτελεί σωστά το έργο του. Επιθεωρητής υφιστάμενος του επιθεωρούμενου δεν νοείται. Ο Προϊστάμενος εργαστηρίου και ο ΥΠ πρέπει να μην έχουν αμοιβαία υπηρεσιακή εξάρτηση.
      Συμφωνούμε ότι πρέπει να περιοριστεί η εξάπλωση των εργαστηρίων. Περιφερειακά εργαστήρια που δεν εξυπηρετούν συγκεκριμένες ειδικές ανάγκες και έχουν παραπλήσια δράση με άλλα μεγαλύτερα ομοειδή πρέπει να συγκεντρωθούν στα μεγαλύτερα με μεταφορά εξοπλισμού και ίσως προσωπικού. Σε όσες μεγάλες πόλεις είναι εφικτό, πρέπει, εφόσον δεν διαθέτουν ήδη διαπιστευμένο ή σε κατεύθυνση διαπίστευσης εργαστήριο, να δημιουργηθούν τμήματα ή τοπικά γραφεία χωρίς εργαστηριακή δράση (πλην ελαχίστων screening παραμέτρων) αναλόγως και του φόρτου εργασίας κάθε περιοχής.
      Τέλος δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι είναι πηγή δύναμης και ευθύνης η επαφή μας με τις παραγωγικές και εμπορικές δυνάμεις του τόπου που δεν πρέπει να απεμπολήσουμε για λόγους επιβίωσης. Δεν είμαστε ινστιτούτο, είμαστε οικονομική-τεχνική υπηρεσία. Για τον λόγο αυτό συσταθήκαμε. Οι περιφερειακές μας υπηρεσίες συμβάλλουν τα μέγιστα στην επαφή αυτή και συντελούν αποφασιστικά στην καλή φήμη της Υπηρεσίας μας.

      Διαγραφή
  5. Αγαπητοί συνομιλητές, χαίρομαι που ο προβληματισμός μου για την τύχη του ΓΧΚ σε Περιφερειακό επίπεδο απασχολεί και εσάς.
    Σε οποιαδήποτε αναδιάρθρωση του ΓΧΚ θα πρέπει να ληφθεί ως «μπούσουλας» ο βασικός λόγος ύπαρξής του που είναι η υποστήριξη της ισχύουσας νομοθεσίας εκεί όπου απαιτείται από τη νομοθεσία εξειδικευμένη γνώση για την μέτρηση κυρίως φυσικοχημικών παραμέτρων.
    Αυτό ενώ λαμβάνεται ως δεδομένο και ότι σε κάθε περίπτωση λειτουργεί σωστά (συνήθως ακούμε από τους παλαιότερους συναδέλφους : εφόσον έχουμε τη νομοθεσία άρα η εφαρμογή της είναι δεδομένη) κατά την άποψη μου δεν ισχύει .

    Ένα περιφερειακό παράρτημα του ΓΧΚ έχει χωρική αρμοδιότητα που θέτει τα όρια στα οποία μπορεί να εφαρμόζει την ισχύουσα νομοθεσία, έχει πελάτες που ορίζονται στην ισχύουσα νομοθεσία , δέχεται από τις Επιτελικές Δ/νσεις πληροφόρηση και εντολές εκτέλεσης της ισχύουσας νομοθεσίας.
    Επομένως τα περιφερειακά παραρτήματα του ΓΧΚ, που κατά την άποψή μου θα πρέπει να υπάρχουν σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα με Προσωπικό έως 5 άτομα, για να υπηρετήσουν σοβαρά το ρόλο τους, θα πρέπει να «εκπαιδευτούν» μέσα από διαδικασίες εφαρμογής της ισχύουσας νομοθεσίας με ενιαίο τρόπο δηλ. να δέχονται κωδικοποιημένα την πληροφόρηση από τις Επιτελικές, να λειτουργούν με οδηγίες εφαρμοστικές της κάθε Υπουργικής Απόφασης , να αναπτύξουν εργαστηριακά τμήματα μόνον όπου υπάρχουν πραγματικά ανάγκες και να έχουν την εργαστηριακή υποστήριξη των εξειδικευμένων διαπιστευμένων εργαστηρίων τα οποία θα επιλεγούν από τις Επιτελικές Δ/νσεις .


    Κατερίνα Παπαδοπούλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή