Από την προηγούμενη εβδομάδα κι όλας, μιλώντας με διάφορους φίλους στο τηλέφωνο, αλλά και διαβάζοντας μερικά σχόλιά σας, βλέπω ότι υπάρχει μια δυσαρέσκεια για όσους συναδέλφους επιλέγουν να μην κάνουν απεργία. Ιδιαίτερη οργή βλέπω να κυκλοφορεί για παλιούς, στο Χημείο, συναδέλφους που δεν απεργούν.
Να σας γράψω, εξωραϊσμένα, το τι άκουσα;
- Συνάδελφοι που πάνω από τριάντα χρόνια πληρωνόταν καλά, τελικά, ήταν πάντα υπέρμαχοι μόνο των μικροσυμφερόντων τους.
- Διατήρησαν όλα αυτά τα χρόνια τις καρέκλες και τα προνόμια τους κι εκμεταλλεύτηκαν εκβιαστικά την εργασία των άλλων. Τώρα κάνουν πίσω.
- Ωραίοι "καπετάνιοι"! Πρώτοι εγκαταλείπουν τη μάχη!
Γενικά, ο καθένας μας έχει δικαίωμα να απεργήσει ή όχι. Νέος ή παλιός υπάλληλος. Με την ίδια λογική που ο καθένας είναι υπόλογος της ψήφου του, κάθε φορά που τη δίνει ή που δεν τη δίνει! Έχει να δώσει λογαριασμό στον εαυτό του, στα παιδιά του, σε όποιον αυτός κρίνει αναγκαίο. Σε κανέναν άλλον.
Υπάρχουν πολύ λόγοι που κάνουν κάποιον, παρ'όλες τις τρομερές εποχές που ζούμε, να επιλέγει να μην απεργήσει. Κάποιοι σεβαστοί και κατανοητοί. Κάποιοι απλά ανόητοι. Διαβάστε διάφορους, όπως τους άκουσα ή μου μεταφέρθηκαν:
- Έχω υπόλοιπο άδειας και πολύ σοβαρό λόγο να τις πάρω.
- Έχω πάρα πολύ δουλειά στην υπηρεσία.
- Έχω πολλές οικονομικές υποχρεώσεις (και ποιος δεν έχει, μεταξύ μας!)
- Βγαίνω στη σύνταξη και δε με αφορά πλέον.
- Με υποχρεώνουν να βγω στη σύνταξη και είμαι πολύ στεναχωρημένος που πρέπει να φύγω.
- Τα έλεγα εγώ τόσο καιρό και δεν με άκουγε κανείς. Τώρα είναι αργά πια.
- Κανένας στην υπηρεσία δε θα απεργήσει (!)
Νομίζω πως αυτό που πειράζει όλους μας, είναι η υποκρισία. Οι χαζές δικαιολογίες που απλά σε εκνευρίζουν και σε κάνουν να νιώθεις πως ο συνάδελφός σου υποτιμάει τη νοημοσύνη σου. Και το κήρυγμα, προκειμένου να ισχυροποιηθεί το ψεύτικο επιχείρημα!
Τελικά αυτό δεν είναι κάτι πολύ ενοχλητικό σε κάθε πτυχή της ζωής μας; Και το Χημείο, ένας μικρόκοσμος της κοινωνίας μας είναι.
Όποιος, και από τις δύο πλευρές, ενοχλείται, μπορεί να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του. Με ειλικρίνεια όμως και με σεβασμό. Ο θυμός κι οι εντάσεις ας μείνουν μαρκυά από όλους μας. Άλλωστε, αυτό που έχουμε ανάγκη μεταξύ μας, αυτή την εποχή δεν είναι αντιπαράθεση αλλά αλληλεγγύη.
Τελικά αυτό δεν είναι κάτι πολύ ενοχλητικό σε κάθε πτυχή της ζωής μας; Και το Χημείο, ένας μικρόκοσμος της κοινωνίας μας είναι.
Όποιος, και από τις δύο πλευρές, ενοχλείται, μπορεί να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του. Με ειλικρίνεια όμως και με σεβασμό. Ο θυμός κι οι εντάσεις ας μείνουν μαρκυά από όλους μας. Άλλωστε, αυτό που έχουμε ανάγκη μεταξύ μας, αυτή την εποχή δεν είναι αντιπαράθεση αλλά αλληλεγγύη.
marigoula
Μη ξεχνάς ότι είμαστε υπό κατοχή. Η αυθόρμητη ένταση στον πόλεμο ποτέ δεν έβλαψε κανέναν αντίθετα μόνο καλά μπορεί να φέρει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην πολύ ησυχία να φοβάσαι όπως και την τεχνητή ένταση.
Ποιος είναι αυτός ο τιμητής που κρίνει και αποφασίζει ποιος είναι σοβαρός λόγος και ποιός απλά ανόητος;. Ξέρεις πολλούς ανθρώπους που έχουν ΣΟΒΑΡΟΥΣ λόγους που τους πνίγουν και βγαίνουν στη ρούγα να τους διαλαλούν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως θα πρέπει να αφήσουμε τους συναδέλφους στα βάσανά τους, να λένε χαζές δικαιολογίες σαν αυτές που αναφέρεις γιατί απλά δεν έχουν μάθει να λένε σε όλο τον κόσμο τα προβλήματά τους.
Κι αυτό σωστό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαίτηση στην ειλικρίνεια έχεις από ανθρώπους με τους οποίους έχεις αναπτύξει κάποια σχέση και σου έχουν ανοιχτεί ήδη πολλές φορές για πολλά θέματα.
Άλλωστε υπάρχει πάντα κι η απάντηση "έχω τους δικούς μου προσωπικούς λόγους". Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να απολογηθεί για τις επιλογές του. Άρα δεν είναι υποχρεωμένος και να ψεύδεται.
Είτε χαζές είτε σοβαρές δικαιολογίες δεν μπορούμε να τις κρίνουμε για τον απλούστατο λόγο ότι κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να αποφασίσει για τον εαυτό του και δεν μπορείς εσύ να βάζεις ταμπέλες στον καθένα. Σκέφτηκες μήπως οι "χαζές" δικαιολογίες όπως της αποκαλείς είναι αποτέλεσμα της δικιάς σου φορτικότητας και παρότρυνσης για την συμμετοχή στην απεργία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγο σεβασμός αγαπητή μου Μαριγούλα προς τους συναδέλφους δεν βλάπτει γιατί δεν ξέρεις ούτε εσύ ούτε κανείς άλλος τι βάσανα μπορεί κρύβει ο καθένας και δεν έχει μάθει να τα λέει σε όλο τον κόσμο όπως πολύ σωστά αναφέρει και ο παραπάνω στνάδελφος στο σχόλιό του.
Νομίζω ότι με το προηγούμενο σχόλιό μου εξηγώ ακριβώς τι εννοώ, που δε διαφέρει από αυτό που λες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά άκουσα πραγματικά ανόητες δικαιολογίες που δεν έγραψα στην ανάρτηση για να μη "δείξω" συγκεκριμένα άτομα. Αν τις άκουγες θα καταλάβαινες ακριβώς πως φαίνεται ότι είναι ανόητες...
Επειδή σήκωσες πολύ ψηλά το κόκκινο λάβαρο της απεργίας,φορώντας το αγαπημένο σου χρώμα το μαύρο και αυτοανακηρύχθηκες "εργατοπατέρας" και "μεγάλος τιμονιέρης" των υπαλλήλων του Γ.Χ.Κ , πες στους συναδέλφους σου, απεργούσες πάντα τα χρόνια που υπηρετείς στο Γ.Χ.Κ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν δεν απεργούσες ποιες ανόητες και υποκριτικές δικαιολογίες προέβαλες όλα αυτά τα χρόνια όταν προκηρυσόταν απεργία, ώστε να μην απεργείς;
Κατέβα λοιπόν από το "κόκκινο" άλογο του Δον Κιχώτη, το ροσινάντη και ανέβα στο μαύρο γάϊδαρο του Πάντσο Σάντσες ή ακόμη καλύτερα, περπάτα δίπλα του,αράζοντας έτσι στα "συνδικαλιστικά" σου κιλά.
Γιατί το πέσιμο από γάϊδαρο είναι ενίοτε μοιραίο. Πολλώ δε μάλλον από άλογο, έστω και χτικιάρικο.
Κανείς (πλην .....εργατοπατέρων) δεν απεργούσε σε όλες τις απεργίες που προκυρήχθηκαν και ούτε θα συμμετάσχουμε σε όλες τις επόμενες. Εξαρτάται από την περιρέουσα ατμόσφαιρα, τα αιτήματα και το πόσο μας αφορούν τα μέτρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε ανώνυμε, σε ποιόν αναφέρεσαι με το παραπάνω σχόλιό σου; Η συντάκτρια της ανάρτησης ήθελε να μεταφέρει κάποιες από τις απόψεις που κυκλοφορούν στους διαδρόμους. Αναφέρεσαι σε αυτήν ή σε κάποιον άλλο/η; Ποιός είναι συνδικαλιστικά ελλειποβαρής; Εξηγήσου παρακαλώ...
Φίλε μου αναφέρομαι στην "Dear marigoula"
ΑπάντησηΔιαγραφή