Άρχισαν κι επίσημα οι απεργίες....
17 έως 27 Οκτωβρίου!
Σε όλη μου τη ζωή (εργασιακή και μη), πρώτη φορά θυμάμαι τόσο μεγάλη απεργία!
Δεν έχω κανένα δίλημμα για το αν πρέπει να απεργήσω ή όχι.
Είμαι ΣΙΓΟΥΡΗ ότι ΠΡΕΠΕΙ να ΑΠΕΡΓΗΣΩ.
"Μα θα χάσεις τόσα λεφτά"
Γιατί, χαμένα δεν είναι ούτως ή άλλως;
Καλύτερα να πεινάσουμε για 1 μήνα παρά για 1 αιώνα, έγραψε συνάδελφος σε προηγούμενη ανάρτηση.
"Μα δεν αλλάζει τίποτα"
Σίγουρα; Άρχισαν, όμως, οι εξαιρέσεις (ΔΕΚΟ εισηγμένες στο Χρηματιστήριο....)
"Δεν μπορεί να κάνει και πολλά η κυβέρνηση. Η Τρόικα αποφασίζει"

Αυτή η απεργία δεν έχει να κάνει μόνο με το μισθολόγιο. Είναι ο τρόπος μας να δείξουμε ότι δυσανασχετούμε στο πώς αντιμετωπίζουν τους Έλληνες πολίτες και επιδρούν στη ζωή μας. Όλων μας.
Κλείνω με το σχόλιο που μου έστειλε ο συνάδελφος Χρήστος Γ.
Και σας αφήνω όλους να σκεφτείτε τι πρέπει να κάνετε και για ποιους λόγους.
ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΜΑΣ
ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΙ ΩΣ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ.
ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ
ΔΕΝ ΘΑ
ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ
ΤΟ ΝΙΩΘΟΥΜΕ;
ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
ΤΩΡΑ
Η ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ
ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ;
ΥΓ.: Μήπως έπρεπε να φοβάμαι να εκφράσω τη δυσαρέσκειά μου για όσα γίνονται στη χώρα μου τον τελευταίο καιρό; Να κρυφτώ στην ανωνυμία; Αφού δεν είμαι συνδικαλίστρια!
Και με τι μούτρα θα κοιτάξω την κόρη μου στα μάτια; Μπα, θα το ρισκάρω...
Και με τι μούτρα θα κοιτάξω την κόρη μου στα μάτια; Μπα, θα το ρισκάρω...
marigoula
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου