Δικαστική απόφαση της Ε.Ε. για το φόρο στο τσίπουρο

Σίγουρα τις τελευταίες μέρες έχετε διαβάσει κάπου ότι το ανώτατο δικαιοδοτικό όργανο της ΕΕ αποφάσισε ότι ο φόρος των μολις 59 λεπτών του ευρώ άνα λίτρο για τα αλκοολούχα αυτά ποτά που παράγουν μικροί αποσταγματοποιοί αντιβαίνει στο Δίκαιο της ΕΕ. 

Για την ακρίβεια, η δικαστική απόφαση βγήκε εναντίον της χώρας μας διότι παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει:

–

από τα άρθρα 19 και 21 της οδηγίας 92/83/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των ειδικών φόρων κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά, σε συνδυασμό με το άρθρο 23, παράγραφος 2, της εν λόγω οδηγίας, καθόσον θέσπισε και διατήρησε σε ισχύ νομοθεσία η οποία προβλέπει την εφαρμογή συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης μειωμένου κατά 50 % σε σχέση με τον κανονικό εθνικό συντελεστή στο τσίπουρο και την τσικουδιά που παράγονται από τις επιχειρήσεις απόσταξης, τους αποκαλούμενους «συστηματικούς αποσταγματοποιούς», και

–

από τα άρθρα 19 και 21 της οδηγίας 92/83, σε συνδυασμό με το άρθρο 22, παράγραφος 1, της ίδιας οδηγίας και με το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/84/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την προσέγγιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για την αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά, καθόσον θέσπισε και διατήρησε σε ισχύ νομοθεσία η οποία προβλέπει, υπό τις προϋποθέσεις που η ίδια καθορίζει, την εφαρμογή σημαντικά μειωμένου συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο τσίπουρο και την τσικουδιά που παράγονται από τους μικρούς αποσταγματοποιούς, τους αποκαλούμενους «διήμερους».

Ο ακριβής τίτλος της Απόφασης του 7ου τμήματος του Δικαστηρίου της Ε.Ε., στις 11 Ιουλίου του 2019, είναι: 

«Παράβαση κράτους μέλους – Ειδικοί φόροι κατανάλωσης για την αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά – Άρθρο 110 ΣΛΕΕ – Οδηγία 92/83/ΕΟΚ – Οδηγία 92/84/ΕΟΚ – Κανονισμός (ΕΚ) 110/2008 – Εφαρμογή χαμηλότερου συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης στην παραγωγή των εγχώριων προϊόντων με την ονομασία τσίπουρο και τσικουδιά»

Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικά πολύ σημαντικά σημεία του εγγράφου, αναλύοντας μια διαδικασία που ξεκίνησε το 2011 με μια καταγγελία:

Η διαδικασία πριν από την άσκηση της προσφυγής

1) Στην Επιτροπή περιήλθε καταγγελία σχετική με τους συντελεστές του ειδικού φόρου κατανάλωσης τους οποίους προβλέπει η ελληνική νομοθεσία για τη φορολόγηση των αλκοολούχων ποτών τσίπουρο και τσικουδιά. Μετά την εξέταση της καταγγελίας αυτής, η Επιτροπή απέστειλε στις 28 Οκτωβρίου 2011 προειδοποιητική επιστολή στην Ελληνική Δημοκρατία, επισημαίνοντας στο εν λόγω κράτος μέλος ότι παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει, αφενός, από τις οδηγίες 92/83 και 92/84 και, αφετέρου, από το άρθρο 110 ΣΛΕΕ.

2) Η Ελληνική Δημοκρατία απάντησε με επιστολή της 11ης Απριλίου 2012, με την οποία γνωστοποίησε στην Επιτροπή, μεταξύ άλλων, την πρόθεσή της να τροποποιήσει την εθνική νομοθεσία σχετικά με τους μικρούς αποσταγματοποιούς.

3) Δεδομένου ότι η Ελληνική Δημοκρατία δεν παρέσχε πληροφορίες σχετικά με τις ανακοινωθείσες νομοθετικές τροποποιήσεις, όπως της ζήτησε η Επιτροπή με επιστολή που της απηύθυνε στις 20 Ιουνίου 2012, το θεσμικό αυτό όργανο απέστειλε, στις 27 Σεπτεμβρίου 2013, συμπληρωματική προειδοποιητική επιστολή, στην οποία η Ελληνική Δημοκρατία απάντησε στις 11 Απριλίου 2014.

4) Δεδομένου ότι δεν ικανοποιήθηκε από την απάντηση της Ελληνικής Δημοκρατίας, η Επιτροπή απέστειλε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015 αιτιολογημένη γνώμη στο εν λόγω κράτος μέλος, εμμένοντας στις αιτιάσεις που είχε διατυπώσει με την αρχική και με τη συμπληρωματική προειδοποιητική επιστολή της. Η Επιτροπή κάλεσε το εν λόγω κράτος μέλος να λάβει τα αναγκαία μέτρα ώστε να συμμορφωθεί προς την αιτιολογημένη γνώμη εντός προθεσμίας δύο μηνών από την παραλαβή της.

5) Με την από 21 Ιανουαρίου 2016 απάντησή της, η Ελληνική Δημοκρατία εξέφρασε την πρόθεσή της να τροποποιήσει την ισχύουσα εθνική νομοθεσία, αφενός, προκειμένου να επεκταθεί ο ισχύων για το τσίπουρο και την τσικουδιά συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης, ο οποίος είναι μειωμένος κατά 50 % σε σχέση με τον κανονικό εθνικό συντελεστή, και στα άλλα αποστάγματα στεμφύλων σταφυλής, προελεύσεως άλλων κρατών μελών, και, αφετέρου, όσον αφορά την παραγωγή τσίπουρου και τσικουδιάς από τους μικρούς αποσταγματοποιούς, προκειμένου να εφαρμοστεί ο εν λόγω μειωμένος κατά 50% συντελεστής ειδικού φόρουκατανάλωσης, σε συνδυασμό με τον περιορισμό της παραγόμενης ποσότητας στα 120 χιλιόγραμμα ετησίως ανά παραγωγό, αποκλειστικά και μόνο για ιδιωτική κατανάλωση, απαγορευόμενης οποιασδήποτε εμπορίας.

6) Στις 11 Φεβρουαρίου 2016, η Επιτροπή ενημέρωσε την Ελληνική Δημοκρατία ότι το σχετικό νομοσχέδιο δεν συνιστούσε εκπλήρωση των υποχρεώσεων που υπέχει, αφενός, από τις οδηγίες 92/83 και 92/84 και, αφετέρου, από το άρθρο 110 ΣΛΕΕ.

7) Δεδομένου ότι δεν έλαβε καμία συμπληρωματική πληροφορία εκ μέρους της Ελληνικής Δημοκρατίας, η Επιτροπή άσκησε την υπό κρίση προσφυγή.   Τώρα, περιμένουμε να δούμε τις εξελίξεις. Για το τσίπουρο, αλλά ΚΥΡΙΩΣ για τα "καζανάκια που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις", όπως έλεγε ένας παλιός συνάδελφος! marigoula ΥΓ. Οι φωτογραφίες είναι τυχαία επιλεγμένες από την εποχή της ποτοαπαγόρευσης στην Αμερική. Για κάποιο λόγο, μου φάνηκαν πολύ ταιριαστές!