Συνάδελφοι ήταν πολύ ενδιαφέρουσα
η σημερινή τηλεδιάσκεψη. Θα ήθελα να
μοιραστώ κάποιες σκέψεις - συμπεράσματα μαζί σας:
1. Για τις προμήθειες : μέσα στο όλο χάλι
ίσως δεν είναι και τρομερό αυτό που συμβαίνει. Αν αποτελεί προσαρμογή σε νέο
πλαίσιο δεδομένων, είναι θέμα χρόνου και θα λυθεί και μπορεί να θεωρηθεί
τεχνική δυσκολία . Αν είναι πρόφαση για
γενικότερη απαξίωση, δεν έχει νόημα να ψάχνουμε για τεχνική λύση. Ένα είναι βέβαιο: τα εργαστήρια είναι η
ραχοκοκαλιά και ο λόγος ύπαρξης του ΓΧΚ όπως άλλωστε και των Τελωνειακών
Εργαστηρίων ανά την Ευρώπη. Ας προσπαθήσουμε να τα διαφυλάξουμε λοιπόν. Όλα
τ΄ άλλα περί ελέγχου αλκοόλης και καταμετρήσεις και σφραγίσεις και επιτροπές
και επιτροπούλες, μια χαρά μπορεί να τα κάνει και ένας Τελωνειακός που ξέρει
ανάγνωση και γραφή (όπως τα κάνει και σ' όλη την Ευρώπη) και αρκούν τρείς
λέξεις σε ένα ΦΕΚ για να του ανατεθούν κιόλας.
2. Ο
ερασιτεχνισμός σε όλο το φάσμα οργάνωσης και διοίκησης της υπηρεσίας μας
εκπλήσσει θλιβερά.( Οφείλω να πω ότι σε αυτό αποτελούν λαμπρή εξαίρεση τα
εργαστήρια.) Δεν ξέρω αν είναι ελαφρυντικό ότι αυτή η κατάσταση επικρατεί σε
όλο το Ελληνικό Δημόσιο: φτάνεις να αναρωτιέσαι πώς άνθρωποι που κάνουν
πεντακόσια χρόνια την ίδια ακριβώς δουλειά, κάθε φορά ανακαλύπτουν τον τροχό.
Σε αυτό βέβαια συμβάλλει η λαβυρινθώδης και αλλοπρόσαλλη νομοθεσία, την οποία
ούτε και αυτοί που φτιάχνουν δεν μπορούν να ερμηνεύσουν.
3. Για
το οργανόγραμμα: Ο κόσμος κοντεύει να
έρθει ανάποδα, να φτάσουμε να πεινάμε όλοι, να γκρεμιστεί παντελώς το κράτος, η πρόνοια, τα πάντα όλα, και εξακολουθούν
να υπάρχουν αυτοί που τρέχουν στους Μητροπολίτες και στους βουλευτές και στους
στρατηγούς για να πάρουν μια καρεκλίτσα διευθυντή και το καταφέρνουν κιόλας. Αυτή είναι η Ελλάδα των μεταρρυθμίσεων.
4. Δεν
κατάλαβα ακριβώς πως αποφασίστηκε να αντικατασταθούν τα αυτοτελή Τμήματα και
γραφεία με Τμήματα που ανήκουν σε Υπερδιευθύνσεις με Διευθυντή σε ένα κεντρικό
μέρος. Αν το κατάλαβε κάποιος ας μου το εξηγήσει, όπως επίσης και τι ακριβώς θα
κάνει αυτός ο Διευθυντής όταν οι κατά τόπους Τμηματάρχες θα υπογράφουν και θα
διεκπεραιώνουν όλη την τοπική δουλειά. Δε μας φτάνουν οι επιτελικές, οι
επιτελάρχες κτλ;
5. Ας
προσπαθήσουμε τουλάχιστον σαν Σύλλογος,
όταν θα εφαρμοστούν οι όποιες αλλαγές να διασφαλιστεί το αυτονόητο: να ισχύουν
οι νόμοι για όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο για μερικούς. Αν δεν ξεράσει η
κοινωνία όλη αυτή τη λέρα των πολιτικών ( και άλλων ) μέσων και των συμμοριών θα
καταστραφούμε εντελώς.
6. Κάθε
μαλ..ας σε αυτή τη χώρα νομίζει ότι μπορεί να εκφέρει όποτε του αρέσει δημοσίως
προσβλητικά σχόλια για τις γυναίκες.
Κατερίνα Κασαπίδου
Επιτέλους έστω και την ύστατη ώρα ας ακουστούν και οι φωνές που αντιδρούν στην απαξίωση του εργαστηριακού έργου του ΓΧΚ. Δεν με έχει πείσει κανένα επιχείρημα για το αντίθετο. Οφείλω βέβαια να ομολογήσω ότι λίγες λαμπρές εξαιρέσεις κατά καιρούς , με έργα και όχι λόγια έχουν στηρίξει τον εργαστηριακό μας ρόλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς αγαπητή Κατερίνα η ραχοκοκαλιά δεν φαίνεται. Η "πρόσοψη" και τα "φτιασίδια" κάνουν τη διαφορά.
Και φτάσαμε στο σημείο να υποστηρίζουμε ότι μικρές εργαστηριακές δομές δεν μπορούν να υποστηρίξουν το εργαστηριακό έργο του ΓΧΚ.
Έχω διανύσει μία πορεία δεκαπέντε χρόνων στο ΓΧΚ αθόρυβα , χωρίς να επιδιώξω ποτέ εγώ και η συνοδοιπόρος συνάδελφος την προβολή του έργου μας. Αφήσαμε το ίδιο το έργο να μας καταξιώσει στα μάτια των συνεργαζόμενων με την υπηρεσία μας .
Καταφέραμε δύο άνθρωποι να δημιουργήσουμε, να να αναπτύξουμε και να υποστηρίξουμε με πολύ κόπο ένα εργαστήριο "ζωντανό" που δέχτηκε εκατοντάδες δείγματα και διεκπεραίωσε παληκαρίσια δύσκολες υποθέσεις. Ανέδειξε προβλήματα ( εξασθενές χρώμιο , Ασωπός)και συμμετείχε στην επίλυσή τους .Σταθήκαμε άτυχοι γιατί δεν καταφέραμε να διαπιστευθούμε.
Τώρα λοιπόν είμαστε "μικροί" και "λίγοι" για το αντικείμενο.
Δεδομένων δε και των εξελίξεων με την αναδιοργάνωση , δεν θα εκπλαγώ αν στο μέλλον κριθεί "λίγο" και το υπόλοιπο έργο μας.Για όσους ίσως δεν γνωρίζουν, δύο υπάλληλοι εδώ και τρία χρόνια, επιτελούμε εργασίες αρμοδιότητας Υπ. Οικονομικών σε τέσσερις νομούς δεχόμενοι χωρίς διαμαρτυρία και τις εργασίες της ΧΥ Λαμίας . Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να αποτιμηθεί με πεπραγμένα και απλά νούμερα.
Αυτό λοιπόν μας άξιζε....
Λυπάμαι γιατί το ΓΧΚ δεν κατάφερε μέχρι τώρα να βρει το στίγμα του, δεν στηρίχθηκαν και δεν ακούστηκαν τα παιδιά του.Πιο πολύ λυπάμαι που πέφτει αμαχητί.
Θλίβομαι περισσότερο βέβαια βλέποντας να πέφτει αμαχητί όλη η κοινωνία και δυστυχώς δεν έχω βρει ακόμα και προσωπικά πως να αντισταθώ. (τουλάχιστον έκανα ένα βήμα : μοιράστηκα σκέψεις και συναισθήματα μαζί σας )
Γαρυφαλλιά Ηλιοπούλου
ΧΥ Λιβαδειάς
Την Τρίτη έχει γενική απεργία.Γενικές συνελεύσεις παντού!Να παρθούν αποφάσεις συμμετοχής στις απεργιακές συγκεντρώσεις.Είμαστε στο και πέντε αν δεν το έχουμε καταλάβει ακόμη.Ο σύλλογος να πάρει θέση.Αντίσταση παντού!Μαζική συμμετοχή στην απεργία κάτω απο τα πανώ του ΠΑΜΕ.Ενιαίο μέτωπο εργαζομένων στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.Κανένα παζάρεμα για συρρικνώσεις ,διαθεσιμότητες,μεταρρυθμίσεις,αναδιαρθρώσεις,αξιολογήσεις.Ενίσχυση σε μόνιμο προσωπικό του Γ.Χ.Κ.Να πάψει η κολοκυθιά όχι γιατί να κλείσω εγώ,να κλείσεις εσύ.Οι αναδιαρθρώσεις τους είναι για υπηρετηθούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.Σκληρή μάχη και σύγκρουση.Στην άκρη οι συμβιβασμένοι συνδικαλιστές.Ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών εξαθλίωσης.
ΑπάντησηΔιαγραφή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα να εκφράσω κάποιες απόψεις σχετικά με την τελευταία πρόταση της Κατερίνας. Σίγουρα, τα σχόλια που αφορούν γενικές ομάδες ανθρώπων (ως προς το φύλο, την ηλικία, το επάγγελμα κ.λ.π.) είναι παρακινδυνευμένα, γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός στην ολότητά του. Νομίζω όμως πως σήμερα που είναι πλέον δεδομένη η θεσμική ισότητα των δύο φύλων, μπορούμε να αντιμετωπίζουμε με ψυχραιμία και χιούμορ κάποια σχόλια για τις γυναίκες γενικώς, όπως και μεις οι γυναίκες κάνουμε σχόλια για τους άνδρες γενικώς. Είναι όμως και η ώρα να κάνουμε την αυτοκριτική μας για το πώς στεκόμαστε στο δημόσιο χώρο, τώρα που έχουμε θέσεις ευθύνης και ειδικά στο Γ.Χ.Κ., όπου εγώ δεν ένιωσα ποτέ διάκριση με βάση το φύλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η άσκηση εργασιακών καθηκόντων στο δημόσιο χώρο απαιτεί από μας τις γυναίκες να ξεπεράσουμε χαρακτηριστικά που έχουν ενσταλαχθή μέσα μας από τους αιώνες της ύπαρξής μας ως κατώτερο φύλο με βασικό πεδίο δράσης την οικογένεια και το σπίτι.
Πρέπει να αποβάλουμε τη φοβικότητα που μας χαρακτηρίζει συχνά σε υπέρμετρο βαθμό και μας οδηγεί στην αδυναμία λήψης αποφάσεων, όταν αυτές απαιτούν τόλμη και υπέρβαση.
Πρέπει να αποκτήσουμε ευρύτερη κοινωνική συνείδηση, γιατί ακόμη συμπεριφερόμαστε στην εργασία με την ίδια νοοτροπία που χειριζόμαστε την οικογένεια με αποτέλεσμα την στενότητα οριζόντων, την έλλειψη οραμάτων, την εγωκεντρική εσωστρέφεια.
(Φυσικά τα ελαττώματα αυτά δεν αποτελούν αποκλειστικότητα των γυναικών, καθόσον τα συναντάμε και στους άνδρες, ίσως με διαφορετική μορφή).
Οπότε για μένα θα ήταν πολύ ενδιαφέρον εάν υπήρχε μια συζήτηση για το πώς ασκούν οι γυναίκες τα υπηρεσιακά τους καθήκοντα, με βάση την μακρόχρονη πλέον εμπειρία, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, ώστε μέσα από την αυτογνωσία να γίνουμε καλύτερες η κάθε μια και όλες/όλοι μαζύ.