Ο μόνος σχολιασμός ήταν (στα γαλλικά): «Ώστε έχουμε πόλεμο». Στη
συνέχεια έγινε η εξής στιχομυθία:
Γκρ.-Δεν είναι
απαραίτητο. Η ιταλική κυβέρνηση ελπίζει πως η ελληνική θα δεχτεί την αξίωση να
περάσουν ελεύθερα τα ιταλικά στρατεύματα που θα αρχίσουν τις κινήσεις τους στις
6 το πρωί.
Μετ.-Είναι
αδύνατον και αν θέλω να ενδώσω δεν θα μπορώ σε 3 ώρες να βρώ διαταγές από τον
βασιλέα και μεταβιβάσω τις αναγκαίες οδηγίες. Υποδείξτε μου ποια είναι τα
στρατηγικά σημεία που θέλει η ιταλική κυβέρνηση να
καταλάβει.
Γκρ.-Δεν έχω
ιδέα
Μετ.-Βλέπετε ότι
είναι αδύνατο να κάνω τίποτα.
Η ευθύνη βαρύνει την ιταλική
κυβέρνηση.
Δηλαδή, αν το
τελεσίγραφο ήταν πιο ελαστικό, ο Μεταξάς θα άρχιζε τις
διαπραγματεύσεις.
Δέχτηκε τον
πόλεμο σαν αναγκαίο κακό, απέρριψε το τελεσίγραφο χωρίς να πιστεύει στη νίκη του
ελληνικού λαού (δηλώσεις του σε δημοσιογράφους στις 30/10/1940, δηλώσεις του
τότε αρχηγού ΓΕΣ Παπάγου, δηλώσεις του τότε υποστράτηγου
Πετρόπουλου).
Αυτά τα
ντοκουμέντα και πολλά άλλα (μαρτυρίες αξιωματικών: Παπάγος, ναύαρχος
Σακελλαρίου, κ.α., στρατιωτών σε εμπιστευτικές θέσεις, δράση του τότε Διευθυντή
Ασφαλείας Παξινού, κ.α.) στοιχειοθετούν ιστορικά ότι το έπος του 40 ανήκει και
μόνον στον ελληνικό λαό.
Ελπίζω ότι αυτό -μόνον πρόσκαιρα και λόγω των ιδιαζόντων συνθηκών που ζούμε σήμερα- το «ξεχνά» ο
ελληνικός λαός και θεριεύει το «τέρας» του φασισμού!
Νάντια
Λιναρδοπούλου
Ο λαός δεν είπε τίποτε, ο Λαός έπραξε. Το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις πρώτες πρωινές ώρες στις 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.
Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Έλληνας Πρωθυπουργός έστρεψε το βλέμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c'est la guerre», (αλόρ, σε λα γκερ =Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.
O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».[εκκρεμεί παραπομπή]
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ». Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη ΟΧΙ παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Ελληνικό Μέλλον» του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940.
Δύο ώρες μετά την παραπάνω επίδοση, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος με εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη ενεπλάκη στον πόλεμο.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%8C%CF%87%CE%B9
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΕΤΕΡΟΠΟΛΙΚΟΣ τη 26 Οκτωβρίου 2012 2:37 μ.μ.
Μηδενίζουμε τα πάντα στο όνομα μικροπολιτικών συμφερόντων και είναι κρίμα. Κρίμα για την παραποίηση της ιστορίας δηλαδή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς είτε το θέλουν ορισμένοι είτε όχι. Ο Ελληνικός λαός το εφήρμοσε με τις πράξεις του.
"Τις πρώτες πρωινές ώρες στις 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.
Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Έλληνας Πρωθυπουργός έστρεψε το βλέμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c'est la guerre», (αλόρ, σε λα γκερ =Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.
O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ!
Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ».
Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη ΟΧΙ παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Ελληνικό Μέλλον» του Ν. Π.
Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940.
Δύο ώρες μετά την παραπάνω επίδοση, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος με εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη ενεπλάκη στον πόλεμο."
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE
%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%8C%CF%87%CE%B9
Όσο για τους κομμουνιστές (Για να διαβάσουμε τι είπαν και αυτοί), ήταν πολιτικά ανύπαρκτοι το 1940. Είναι γνωστό ότι στην πρώτη του επιστολή ο Ζαχαριάδης κάλεσε τον λαό να πολεμήσει. Στην συνέχεια όμως πήρε γραμμή από το κόμμα (ΚΚΕ) και άλλαξε στάση. Έτσι στις 26 Νοεμβρίου του 1940 έγραψε δεύτερη επιστολή, στην οποία υπεστήριξε ότι η Ελλάς “οφείλει να ζητήσει αμέσως ειρήνη” και ότι εάν συνεχιζόταν ο αγών, “ο πόλεμος θα χάσει για μας τον εθνικό αμυντικό χαρακτήρα του, θα γίνει καταχτητικός και θα έχει αντίθετο το λαό…”
Στις 15 Ιανουαρίου 1941, ο Ζαχαριάδης έγραψε και τρίτη επιστολή. Σ’
αυτήν αναφέρονται τα εξής:
“Ο Μεταξάς από την πρώτη στιγμή έκανε πόλεμο φασιστικό, καταχτητικό πόλεμο. Ενώ, αφού διώξαμε τους Ιταλούς από την Ελλάδα, βασική προσπάθειά μας έπρεπε να είναι να κάνουμε μια ξεχωριστή έντιμη και δίχως παραχωρήσεις ελληνο-ιταλική ειρήνη, πράγμα που μπορούσε να γίνει με τη μεσολάβηση της ΕΣΣΔ, η μοναρχοφασιστική δικτατορία συνέχισε τον πόλεμο για λογαριασμό όχι του λαού της Ελλάδας, μα της πλουτοκρατίας και του αγγλικού ιμπεριαλισμού”.
Ακόμη το ΚΚΕ μοίραζε (όσο μπορούσε βέβαια, αφού οι δυνατότητές του ήταν περιορισμένες…) προκηρύξεις το 1940 στις οποίες έλεγε:
“Καλούμε τους πολεμιστές μας ν’ αρνηθούν να πολεμήσουν πέρα απ’ τα σύνορα της πατρίδας μας. Τι ζητάμε στην Αλβανία; Που μας πάνε; Ο λαός μας δεν θέλει άλλο Σαγγάριο!…”
Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια για το 1940, τον φασίστα Ιωάννη Μεταξά και τους "προοδευτικούς" αριστερούς
deltaepsilon