Αφορμή και αιτία για την ανάρτηση αυτή, στάθηκε ένα δυσάρεστο γεγονός.
Στο σπίτι αλλά κυρίως στην αποθήκη-υπόγειο μιας αγαπημένης θείας, ανακαλύφθηκαν αυτά τα διαμάντια, που σώθηκαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή από την καταστροφή.
Αποφασίστηκε λοιπόν, η ίδρυση ενός "Μουσείου από την ιστορία της Ελληνικής Ποτοποιίας", ενός ακμαίου κατά το παρελθόν τουλάχιστον, κλάδου της ελληνικής βιομηχανίας.
Οι παλιότεροι ίσως ανασύρουν από τη μνήμη τους, περιστατικά από την υπηρεσία τους, πρόσωπα και πράγματα, ίσως και έρωτες συνοδεία κάποιου βερμούτ. Οι νεότεροι μπορεί να θυμηθούν τον ευπατρίδη πατέρα να απολαμβάνει ένα brandy,ή τη μητέρα να επιδίδεται στο σύνηθες απογευματινό κους κους συνοδεία ενός ηδύποτου (λικέρ). Δεν ξέρω αν απαιτείται νομική καταχώρηση ενός τέτοιου "μουσείου". Γι' αυτό και καλούνται όσοι συνάδελφοι θέλουν να συμμετέχουν -και όχι να συνδράμουν- την προσπάθεια αυτή, να βάλουν το λιθαράκι τους με όποιο τρόπο μπορούν, άδειες ή γεμάτες φιάλες, παλιές ετικέτες ή φωτογραφίες από τις επιχειρήσεις που εποπτεύουν (με την άδεια πάντα του ποτοποιού), ή πάλι από τα αρκετά ακόμα ανά την ύπαιθρο χώρα "καφεζυθοπαντοπωλεία μεθ' εψητηρίου" (όπως έγραφε πινακίδα στο χωριό μου).
Για την ώρα στεγάζεται στο υπόγειο της Χημικής Υπηρεσίας Πελοποννήσου.
Ένα μικρό δείγμα με όχι τόσο καλή ανάλυση, στις φωτογραφίες παρακάτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου