Αναδιοργάνωση των δομών του Γ.Χ.Κ.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Η συζήτηση για την αναδιοργάνωση των δομών του Γ.Χ.Κ. βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Την αναδιοργάνωση θα την ακολουθήσει και η αναδιανομή των θέσεων ευθύνης και η τοποθέτηση των συναδέλφων στις «καινούργιες» Υπηρεσίες.

Είναι φυσικό να υπάρχει ανησυχία, αγωνία, αλλά και ενδιαφέρον και προσμονή για τα αποτελέσματα. Η ανησυχία αυτή αφορά και το κοινό μέλλον (ως Υπηρεσίας), αλλά και το προσωπικό του καθενός μας. Δυστυχώς, αυτοί που προτάσσουν το κοινό συμφέρον ακόμη και εις βάρος του προσωπικού τους, είναι ολίγοι, ίσως ελάχιστοι, ελπίζω όχι κανείς. Αυτοί που προτάσσουν το προσωπικό τους συμφέρον, ακόμη και εις βάρος του κοινού είναι πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, ελπίζω όχι όλοι. Πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση είναι να κινείται μεταξύ του Λεωνίδα και του Εφιάλτη, προσπαθώντας να συγκεράσει το κοινό με το προσωπικό συμφέρον. Η φυλή μας, βεβαίως, έχει παράδοση στην υιοθέτηση των άκρων.

Είναι μεγάλη η ευθύνη, η οποία θα βαρύνει τις ώρες των αποφάσεων αυτών αυτούς που ευρίσκονται σ’ αυτές τις θέσεις, όπου θα ληφθούν οι αποφάσεις. Είναι βέβαιο ότι θα τηρηθεί η νομιμότητα, καθόλου βέβαιο όμως ότι θα τηρηθεί και η ηθική.

Δεν είμαι προκατειλημμένη, αλλά δικαιούμαι να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου με βάση  την εμπειρία που όλοι διαθέτουμε από το μακρύ παρελθόν μας, καθόσον δεν είμαστε νέοι (ηλικιακά) πλέον. Τα Υπηρεσιακά Συμβούλια, η πολιτική και διοικητική ελίτ, δεν έδειξαν ότι διαθέτουν (με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις)  ορθή κρίση και ότι προτάσσουν την αξιοκρατία και την αντικειμενικότητα στις αποφάσεις τους.

Έδειξαν ότι αυτό που τους απασχολεί είναι να είναι αρεστοί και όχι άριστοι. Γι’ αυτό, όταν την τελευταία φορά οι κρίσεις έγιναν με αντικειμενικό τρόπο (τα μόρια) δεν κάναμε κριτική σ’ αυτό το σύστημα που θύμιζε την επιλογή των μανδαρίνων στην αρχαία Κίνα και ήταν τυφλό, γιατί η αξία δεν αποτυπώνεται πάντοτε μονοσήμαντα στα τυπικά προσόντα. Είχαμε τόσο αρνητική εμπειρία από τον τρόπο που είχαν χρησιμοποιήσει την ελευθερία επιλογής  που τους έδινε το προηγούμενο σύστημα, που είπαμε, ας δουλέψει το τυφλό αυτό σύστημα, σίγουρα η τύχη δεν θα φέρει χειρότερα αποτελέσματα. Νομίζω, δικαιωθήκαμε σε μεγάλο βαθμό. Ακόμη και τον μικρό βαθμό επιλογής που διέθεταν, πολλοί από τους «κρίνοντες» τον χρησιμοποίησαν με τρόπο που αποδείκνυε ότι έχουν πάρει διαζύγιο από την έννοια της ηθικής.

Εάν κάποιοι νομίζουν ότι θίγονται, δεν έχω καμμία αντίρρηση να γίνει διάλογος, υπό την προϋπόθεση ότι θα καταθέσουν τις θέσεις τους και τα μόρια που έδωσαν αναλυτικά.  Φυσικά δεν πιστεύω ότι θα θελήσουν κάτι τέτοιο. Στο κάτω της γραφής, γιατί να σπαταλήσουν το χρόνο τους να συνομιλήσουν με άτομα σαν και μένα; Δεν διαθέτουμε κανενός είδους δύναμη, από αυτές που εκτιμώνται από τους χειριστές της εξουσίας.

Επειδή, ωστόσο, δεν είναι ωραίο να κάνει κανείς κριτική, χωρίς προτάσεις, θα υποβάλλω εδώ δύο απλές βασικές προτάσεις,  ακόμη και αν είμαι βέβαιη ότι απευθύνονται σε ώτα μη ακουόντων. Άλλωστε, θα χαιρόμουν πολύ, αν διαψευστώ τελικά.

-          Η αναδιοργάνωση των Υπηρεσιών να εκτελεσθεί ταυτόχρονα με την διενέργεια των κρίσεων εξ αρχής και να ισχύσουν τα κριτήρια που ίσχυσαν την τελευταία φορά.

-          Ακόμη και στην περίπτωση των «προσωρινών» τοποθετήσεων μέχρι να γίνουν οριστικές κρίσεις, να ισχύσουν τα παραπάνω κριτήρια.

-           Να δοθεί η δυνατότητα στους συναδέλφους, των οποίων η Υπηρεσία παύει πρακτικά να υφίσταται να ζητήσουν μετάθεση σε όποια Υπηρεσία επιθυμούν και το όλο ζήτημα να αντιμετωπισθεί με βάση την ισχύουσα νομοθεσία περί μεταθέσεων και κοινωνικά κριτήρια.

     

Φαντάζομαι ότι όσοι μου κάνατε την τιμή να διαβάσετε αυτές τις σκέψεις, θα λέτε, καλά, σε ποιόν κόσμο ζείς;

Έχετε δίκιο, συνάδελφοι, αλλά δείξτε κατανόηση. Κάποιοι δεν μπορούμε να τα χαλάσουμε με τη συνείδησή μας και ας συνεπάγεται αυτό ότι θα τα χαλάσουμε με πολλούς γύρω μας χρησιμοποιώντας τα νόμιμα μέσα που μας παρέχει η Πολιτεία και σύμφωνα πάντοτε με τα ηθικά κριτήρια.

Με εκτίμηση

Αλεξάνδρα Σκορδάκη