Καλωσήρθατε στο προσωπικό μας "ημερολόγιο"!
Αυτός είναι ο χώρος όπου οι υπάλληλοι του Γενικού Χημείου του Κράτους
θα λέμε όλα όσα μας ενδιαφέρουν και μας προβληματίζουν.
Όλα όσα θέλουμε να μοιραστούμε μεταξύ μας!

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Απολογισμός


Τι είχαμε, τι χάσαμε και τι μας μένει ακόμα!

Χάσαμε τ’ αυτοκίνητα, τα κινητά μας, τα ακίνητά μας, τα επιδόματα του Πάσχα και των Χριστουγέννων.
Χάσαμε τον ύπνο μας τη δουλειά μας, το μαγαζάκι, το καφενείο, την επιχείρηση, ρούχων, παπουτσιών, την ιστορία μας, το 1821, τη Σμύρνη, τη Μικρά Ασία...
Χάσαμε τα καπέλα μας, την αξιοπρέπειά μας, την μπέσα μας (Μπέσαμε μούτσος…), τις πνευματικές μας αξίες, τις αξίες στο Χρηματιστήριο, τα χρυσαφικά μας στο ενεχυροδανειστήριο, τις ντουλάπες, τους καθρέφτες.

Χάσαμε τη βυζαντινή μας ταυτότητα, ως γνήσιοι Έλληνες απόγονοι εκείνων των άλλων Ελλήνων που θαυματούργησαν χωρίς δάνεια, χωρίς θέσεις στο δημόσιο, αργομισθίες στις ΔΕΚΟ, στη Λυρική σκηνή, στη Δημόσια Τηλεόραση.
Χάσαμε τα αυγά και τα πασχάλια μας, τα βρακιά μας τα εισοδήματα απ’ τους τεράστιους φόρους, τα ξενοδοχεία μας, τα πλοία τα εμπορικά, τα πλοία της γραμμής, τη φήμη μας στο εξωτερικό, τους φίλους μας, που μας άφησαν χωρίς να το αντιληφθούμε… μια νύχτα βροχερή, συννεφιασμένη.

Σκόπελος
Τι μας έμεινε;

Ο Ήλιος ο Πρώτος, ο Δεύτερος, ο Τρίτος, ο Δήμιος μιας Πράσινης σκέψης, ο Ηλιάτορας, ο νοητός, ο αυτονόητος, μας έμειναν (αυτό ανήκει ακόμα και στα δύο σκέλη… δεν έχει ξεκαθαριστεί) τα νησιά με τα καφετιά τους βράχια (προς το παρόν), η θάλασσα με τα γαλάζια κύματα, με τα καράβια, τα φέρι μποτ, τα ιστιοφόρα.

Μας έμεινε το φεγγάρι, ασέληνο κι αυτό, μας έμειναν τα βουνά, τα φαράγγια, οι λίμνες, τα δάση όσα δεν έχουν καεί ακόμα, οι ακρογιαλιές, οι αμμουδιές για μπάνιο,
Μας έμειναν τα ωραία κορίτσια με τα μακριά μαλλιά, και τα νέα παλικάρια, με τ’ αξύριστα γένια, άνεργοι οι περισσότεροι, μας έμειναν οι επιγραφές στις πόρτες, Ανοιχτό, Κλειστό (αν και τελευταία το ΚΛΕΙΣΤΟ πάει μπροστά στις δημοσκοπήσεις).
Σύρατε, Σπρώξτε, οι παράξενες φήμες, για λίγο ακόμα οι φακές, τα μακαρόνια, τα καλαμαράκια, τα σουβλάκια, τα κρασιά, για να ξεχάσουμε αυτά που χάσαμε, τις φιλενάδες μας στις ξένες χώρες, τις σπουδές μας στο εξωτερικό, και τα ηχηρά παρόμοια.

Μας έμεινε ο Όμηρος, αν κι έχουμε καιρό να τον διαβάσουμε, ο Καβάφης, ο Εμπειρίκος, ο Σεφέρης, ο Ρίτσος, ο Ελύτης, ο Καρυωτάκης, ο Καββαδίας… μέχρι να φορολογηθεί και το διάβασμα…


Μαρία Μελανίτου

5 σχόλια:

  1. ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!

    ο palios από τα παλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. marigoula η αλήθεια είναι πως και εσείς μου λείψατε. Δεν διαγράφονται εύκολα τόσα χρόνια δουλειάς, ονείρων, σχεδίων, σχέσεων. Παρακολουθώ όλη την προσπάθεια σου στον eteropoliko και χαίρομαι για την επιμονή και την φαντασία σου. Αν μου επιτρέπεις σε θεωρώ λιγάκι "εκδοτικό μου τέκνο". Όμως οι καιροί δύσκολοι, προτιμώ την σιωπή γιατί βλέπω τα προβλήματα που περνάει ο κλάδος και τι να πω; τα έχουν πει πια όλοι, όλα. Εκείνα που πρέπει να περισώσουμε είναι η υγεία μας, η αξιοπρέπεια μας, η ανθρωπιά μας και το δικαίωμα να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε ώστε να είμαστε έτοιμοι για την επόμενη μέρα.
      Να είστε όλοι καλά.

      o palios

      Διαγραφή
    2. Κι εγώ νιώθω ως τέτοιο τέκνο σου. Κι ευχαριστώ για τα καλά λόγια...
      Συνεχίζουμε ακάθεκτοι....
      Καλή συνέχεια σε όλους μας palie...

      Διαγραφή
  2. Tι χείμαρος Θεέ μου! Πότε θα εκδοθεί το βιβλίο σου;

    Βάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή