Αναρωτιέμαι...

Προσπαθούσα εναγωνίως να μην κάνω συνειρμούς… Κι όμως, στο μυαλό μου έρχονταν φωτογραφίες και παλιές ταινίες από τη ναζιστική περίοδο, τότε που τα τραίνα γεμάτα Εβραίους κινούσαν για το Άουσβιτς και το Ματχάουζεν….
Σήμερα, οι Εβραίοι για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης… 
Αύριο, όλοι οι άνδρες πάνω από 16 ετών για εκτέλεση, ως αντίποινο για κάποιο στρατηγό που κάποιοι του ’στησαν ενέδρα…

Έτσι κι εδώ…
Σήμερα, όσοι έχουν 12-24 μήνες υπηρεσίας, τίθενται σε εφεδρεία… Σε 2 μήνες κάποιο άλλο γκρουπ υποψήφιων απολυμένων…και σε 3 μήνες κάποιο άλλο…

Ανεξαρτήτως κλάδου, ανεξαρτήτως ειδικότητας, ανεξαρτήτως «υπηρεσιακών αναγκών!!!»…
Η λέξη αξιολόγηση δεν υπάρχει πουθενά. 
Μόνο ο χρόνος υπηρεσίας…

Και αναρωτιέμαι.. 
Πόσο συμβατά με όλα αυτά είναι οι μεγαλόσχημες δηλώσεις για «εξορθολογισμό της δημόσιας διοίκησης», «διοίκηση με στόχους», «αξιολόγηση προσωπικού», «διαχείριση ανθρωπίνων πόρων», «επιμήκυνση του ωραρίου»…. 
Πόσο πια θα μας δουλεύουν;

Κι ύστερα πάλι αναρωτιέμαι…
Ποια σημειολογία κρύβεται πίσω από το γεγονός ότι  όλοι οι υποψήφιοι έφεδροι (αυτής της φάσης) συνάδελφοι μπήκαν στο Χημείο με γραπτό διαγωνισμό και με διαγωνισμό σε πειραματικούς προσδιορισμούς, τη στιγμή που παραμένουν στην υπηρεσία άλλοι, που μετετάγησαν στο Χημείο μόνο και μόνο για να αποσπαστούν για άλλη μια φορά στα γραφεία των προστατών τους;

Στέλλα Συνούρη