Easy come, easy go...

Τρικυμία λοιπόν παντού: στο κράτος, στην κοινωνία, στην εργασία, στο νου μας...
Είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα όταν δεν υπάρχει κανένα σχέδιο. Όταν επί
χρόνια εκπαιδευόμαστε ως αρπακολατζήδες. Και τώρα δυστυχώς είναι πολύ αργά
για σχέδια. Ανεμομαζέματα, διαβολοσκορπίσματα λέει μια πάνσοφη παροιμία.

Easy come, easy go γράφει και παίζει πριν τριάντα χρόνια o μεγάλος ιρλανδός
Rory Gallagher, που δεν έζησε να δει ούτε το ιρλανδικό θαύμα ούτε τη χρεοκοπία.
Οι πρώτοι δύο στίχοι του τραγουδιού περιγράφουν πλήρως την κατάσταση στο
στρατόπεδό μας:

From easy come and easy go,

now you are not so carefree...

Η μουσική του αξεπέραστη:  

Παίρνω to sleeping bag + τη μηχανή μου + 15 ημέρες άδεια και φεύγω ταχέως
για τη μαγευτική Ανάφη, καθώς έχουν ήδη ανθίσει τα κρίνα της θάλασσας.
Νομίζω πως όλοι χρειαζόμαστε λίγη ηρεμία... Επειγόντως...

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
ΗΚ

ΥΣ: Ηρεμία είπαμε, έτσι; Όχι εφεδρεία...