Πολλές σκέψεις και λίγες προτάσεις

Αγαπητοί συνάδελφοι!

«Ποτέ τόσο πολλοί, δεν είπαν τόσα πολλά για να γίνουν τόσο λίγα.»  

Σκέφτηκα λοιπόν να μην απουσιάσω κι εγώ από αυτό το πανηγύρι σκέψεων και προτάσεων. Άλλωστε σήμερα που όλα κοστολογούνται(!), να σκεφθείς και να προτείνεις δεν κοστίζει και τίποτε.

     Αυτά ως ανάλαφρη αρχή, γιατί η συνέχεια δεν μπορεί να κρύψει την αγωνία μου για το μέλλον της Υπηρεσίας μας. Επιτρέψτε μου να δηλώσω πως η σχέση μου μαζί της είναι περισσότερο συναισθηματική, παρά λογική. Κι αυτό γιατί απομένοντας πια λίγο διάστημα μέχρι την συνταξιοδότηση μου συνειδητοποιώ, πως μ’ αυτή την δουλειά πέρασα τον περισσότερο χρόνο της ενεργής ζωής μου, ονειρεύτηκα πράγματα που δεν έγιναν, έζησα καταστάσεις που δεν φανταζόμουν πως θα ζήσω, έκανα πολλούς φίλους, γνώρισα παραγωγικές μονάδες, ήρθα σε επαφή με ανθρώπους δραστήριους, συνεργάστηκα με άξιους συναδέλφους, πικράθηκα, ανησύχησα, αγωνίστηκα, κέρδισα, έχασα, με δυο λόγια ΕΖΗΣΑ και με τα χρήματα που εισέπραξα, πορεύτηκα ελπίζω με αξιοπρέπεια.

    
Δεν μπορώ να αξιολογήσω αν τα άξιζα αυτά τα χρήματα για την δουλειά που μου ορίστηκε να κάνω. Δεν το λέω με ταπεινότητα, αντίθετα το λέω με υπεροψία, γιατί πιστεύω πως μπορούσα να προσφέρω περισσότερα, αλλά οι δομές, αυτό το αόρατο τέρας που μπορεί να είναι η γραφειοκρατία, η ευθυνοφοβία, η αδιαφορία, η ανικανότητα, ο εγωισμός, τα μικροσυμφέροντα, η κομματικοποίηση, η ανοησία, δεν επέτρεπαν. 

     
Από τότε που διορίστηκα και άρχισα να καταλαβαίνω τα δρώμενα του ΓΧΚ, άκουγα συζητήσεις για το άγνωστο μέλλον της Υπηρεσίας και κραυγές αγωνίας για τα ΔΕΧΕ. Τώρα θα κοπούν, ύστερα θα κοπούν. Δεν κόπηκαν, κάποτε υπήρξαν καθυστερήσεις μερικών μηνών στην είσπραξη τους. Τελικά πάντα τα καταφέρναμε... κερδίζαμε τα χρήματα και χάναμε την λαλιά μας. Η σιωπή είναι ιδιότητα των χορτασμένων.  Έτσι περνούσαν τα χρόνια και δεν γινόταν καινούργιος οργανισμός, δεν πρόβαλε ένας κεντρικός μακρόπνοος σχεδιασμός. Τότε ξεπρόβαλαν τα εργαστήρια υπό διαπίστευση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, με τρόπο σχεδόν μαγικό όσες ΧΥ είχαν τους κατάλληλους ανθρώπους ή τις υποδομές ή τον χρόνο γιατί δεν τους κυνηγούσαν τα δείγματα, άρχισαν να εξελίσσονται, έτσι απλά χωρίς σχέδιο. Ότι μπορούσε ο καθένας. Ήταν μια πρωτοφανής άποψη οργανωτικής εξέλιξης. Δεν προέκυψε ούτε από κεντρικό σχεδιασμό, ούτε από χωροταξική ανάγκη,  αλλά από πρωτοβουλίες ή και φιλοδοξίες. 


Διαπιστεύθηκαν λοιπόν ΧΥ και άρχισε ο διαχωρισμός του ΓΧΚ σε υπηρεσίες δυο ταχυτήτων. Συναντήσεις και συσκέψεις των συναδέλφων των διαπιστευμένων ΧΥ και οι υπόλοιποι να παρακολουθούν ξηλώνοντας μεταποίηση, σφραγίζοντας άμβυκες ή ακόμη και τεμπελιάζοντας. Πολλές φορές λησμονώντας λόγω «επιστημονικού κεκτημένου» πως ανήκουμε στο Υπουργείο Οικονομικών οδηγηθήκαμε στην πλάνη του ερευνητικού ιδρύματος.
Μας ικανοποιούσε η άποψη να αμοιβόμαστε ως οικονομικοί υπάλληλοι αλλά να έχουμε και μια αύρα υψηλής επιστημοσύνης.
    Κι έτσι φτάσαμε στα δύσκολα. Η κρίση μας βρήκε χωρίς σχέδιο. Η Υπηρεσία φυλλοροεί λόγω συντάξεων, συνάδελφοι από «μονοεδρικές» υπηρεσίες αγωνίζονται για λίγες μέρες άδειας, οι απαιτήσεις αυξάνονται,  οι δομές δεν βελτιώνονται, οι αποφάσεις καθυστερούν.  Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση είναι βέβαιο πως το επόμενο διάστημα το σύστημα θα καταρρεύσει.   

       Σε περιόδους πανικού η καλύτερη αντίδραση είναι η ψυχραιμία και η κατά το δυνατόν αφαίρεση των δεκάδων και εν πολλοίς άχρηστων πληροφοριών ή φημών που φέρουν σύγχυση.  Γιατί  μέσα στην σύγχυση γινόμαστε πιο ευάλωτοι, πιο ηλίθιοι και εξυπηρετούμε τα σχέδια τρίτων. Κάτι πρέπει να γίνει. Σίγουρα. Μα τι; Και πως; Να κλείσουν υπηρεσίες, να συγχωνευθούν υπηρεσίες. Δηλαδή μερεμέτια στο οικοδόμημα.

           Επιτρέψτε μου την άποψη μου. Νομίζω πως πρέπει να δούμε το θέμα του ΓΧΚ σε μηδενική βάση. Δηλαδή, αν σήμερα ήταν η μέρα της ανεξαρτοποίησης της χώρας, το νέο κράτος τι ανάγκες θα έχει σε χημικές υπηρεσίες για να μπορεί να λειτουργήσει;

1. Χημικός έλεγχος των κυκλοφορούντων τροφίμων και ποτών για ασφάλεια και νοθεία.

2. Έλεγχος, επιθεωρήσεις επικινδύνων χημικών ουσιών, βιομηχανικών προϊόντων, ναρκωτικών, εκρηκτικών.

3. Έλεγχος νερών και ρύπανσης περιβάλλοντος.

4. Έλεγχος καυσίμων και σχετικών (υγραέρια, ορυκτέλαια) .

5. Υποστήριξη των τελωνείων σε θέματα εισαγωγών, εξαγωγών και φορολογίας οινοπνεύματος.

     Με βάση αυτή την αναγκαιότητα χρειαζόμαστε πέντε διαφορετικού τύπου υπηρεσίες – εργαστήρια. Οι υπηρεσίες αυτές θα έχουν ειδικευμένο στα αντικείμενα τους προσωπικό, κατάλληλο κατά περίπτωση εξοπλισμό και θα συνεργάζονται με τις αντίστοιχες και μόνο επιτελικές διευθύνσεις. Εκείνο που πρέπει μετά να μελετηθεί είναι ο αριθμός κατα είδος των παραπάνω υπηρεσιών και η γεωγραφική   τους κατανομή.

         Θεωρώ πως για τις περιπτώσεις (1-4), τρία ως τέσσερα εργαστήρια είναι αρκετά για όλη την χώρα.  Για την περίπτωση (5)  ο αριθμός και η κατανομή τους θα είναι συνάρτηση με την κατανομή των τελωνείων η δε ειδίκευση τους ανάλογη με το είδος των εισαγομένων – εξαγομένων προϊόντων και την βιομηχανική παραγωγής της περιοχής.

          Και τώρα το «μέγιστο ερώτημα» μπορεί η υπάρχουσα κατάσταση του ΓΧΚ να μετασχηματιστεί σε αυτό που προτείνω; Νομίζω πως μπορεί να γίνει περισσότερο εύκολα απ’ότι φανταζόμαστε, χωρίς μεγάλες αναταράξεις. Μπορεί να μην χρειαστεί να κλείσει καμμιά Υπηρεσία αλλά το έργο που θα κάνει θα είναι συγκεκριμένο με βάση την αρχική κατανομή. Όχι όλοι για όλα. Μόνο έτσι όμως θα αντιμετωπίσουμε την ανερχόμενη έλλειψη προσωπικού και θα πετύχουμε βελτίωση του παρεχόμενου έργου. 
Κι όλα αυτά με την σκέψη πως εμείς πρέπει επιτέλους να «επιβάλλουμε» το σχέδιο μας στις συναλασσόμενες υπηρεσίες κι όχι να προσαρμοζόμαστε κακήν κακώς στις δικές τους ανάγκες. Αυτό σημαίνει, πως ναι θα δειγματίζονται λιγότερα αλλά πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα, πως ναι θα μεταφέρονται δείγματα από περιοχή σε περιοχή. Πάντα είχα ως παράδειγμα πως ένας «Δημόκριτος» κάλυψε όλο τον έλεγχο της χώρας σε θέματα ραδιενέργειας από το 1986 μέχρι και σήμερα.
     Ας φροντίσουμε να αξιοποιήσουμε τις ικανότητες και την εργατικότητα των συναδέλφων. Ας τους αφουγκραστούμε.

palios