Απόσπασμα από το
ποίημα του Βαλαωρίτη Aριστοτέλη ¨Φωτεινός¨, που δημοσιεύτηκε στο ΤΕΥΧΟΣ. Πόσο
επίκαιρο γίνεται σήμερα;
―Συμμάζωξε τη γλώσσα σου τη φιδινή,
χωριάτη,
μη μου ξανάφτης τη χολή. Γονάτισε εμπροστά μου
και ζήτησε συγχώρεση για τα λαγωνικά μου...
Δε θες, αντάρτη, δεν ακούς;...
―Kαλύτερα το βρόχο
παρά τα γόνατα στη γη... Άρα-κατάρα τώχω...
Θά 'φιναν λάκκωμα βαθύ και θά 'ταν μέγα κρίμα,
τιμή να θάψω κι όνομα μέσα σ' αυτό το μνήμα.
μη μου ξανάφτης τη χολή. Γονάτισε εμπροστά μου
και ζήτησε συγχώρεση για τα λαγωνικά μου...
Δε θες, αντάρτη, δεν ακούς;...
―Kαλύτερα το βρόχο
παρά τα γόνατα στη γη... Άρα-κατάρα τώχω...
Θά 'φιναν λάκκωμα βαθύ και θά 'ταν μέγα κρίμα,
τιμή να θάψω κι όνομα μέσα σ' αυτό το μνήμα.
Αφήνω στη κρίση σας να βάλετε ονόματα στη συνομιλία.
Μίχας Σταύρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου