Έρχονται εκλογές

...και ’μεις μοιάζουμε να μην αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας;

Μια φωτοβολίδα σαν αυτή του τίτλου είναι δυνατόν να φωτίσει από μια άλλη σκοπιά τις δύσκολες στιγμές που περνά το Χημείο.

Διαβάζοντας τις οικείες ανακοινώσεις στο διαδίκτυο κρίνω θετικό το αμυντικό μετερίζι του Συλλόγου, όπως και τη συμβολή στη διαχείριση της νέας κρίσης αυτών των ημερών. Δεν φτάνουν όμως αυτά.

Και κουράγιο χρειαζόμαστε και ελπίδα.

Χρειάζεται δηλαδή, κατά τη γνώμη μου, να έχουμε πρόταση για την επόμενη μέρα των (κατά πάσα πιθανότητα σύντομων) εκλογών. Και να ξεσκονίσουμε τις επεξεργασίες που υπάρχουν.

Πείτε με φαντασιόπληκτο, αλλά, για να δούμε το ευρύτερο μα τόσο σχετικό πλαίσιο, πιστεύω ότι ως κοινωνία είμαστε καταδικασμένοι να εκθρονίσουμε τους δωσίλογους. Ας το κάνουμε λοιπόν με ψυχή.

Προ-υποτίθεται πως είμαστε μορφωμένοι υπηρέτες του δημόσιου συμφέροντος. Δεν πρέπει να έχουμε σθεναρή γνώμη για το πώς βλέπουμε την Υπηρεσία και τους εαυτούς μας μέσα σε αυτή; Τι ανάγκες θέλουμε να εξυπηρετούμε; Για ποιούς στόχους; Πώς και με ποιους πρέπει να συνεργαστούμε;

Να θυμηθούμε πάλι κάποιες βασικές ανάγκες; π.χ.:

                                               

Προστασία του περιβάλλοντος και των κοινών αγαθών

Προστασία του πολίτη ως χρήστη εμπορευμάτων

Δίωξη του παράνομου εμπορίου

Αντί παραδείγματος, ας κάνουμε μια ερώτηση για να διαπιστώσουμε πώς, σύμφωνα με τα παραπάνω, συνδέονται το ειδικό με το γενικό, το υπηρεσιακό με το πολιτικό:

Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να περιορισθεί το σκοτεινό εμπόριο και η φοροδιαφυγή στο χώρο των καυσίμων;

Δικός σας,

Νηφάλιος Αγανακτισμένος

Υ.Γ. Όσο για τη φρίκη που περνάμε με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας, προτείνω λευκή απεργία με αίτημα το πάγωμα του οργανογράμματος επ’ αόριστον, ως τη μόνη λειτουργική λύση. Ενημερώνουμε τους συναλλασσόμενους να μεταφέρουν το ίδιο αίτημα απ’ ευθείας στη ΓΓΔΕ και τη Γεν. Γραμ. ΥΠΟΙΚ. Στην απόφαση του Συλλόγου να περιληφθούν θετικές προτάσεις, στο πνεύμα των παραπάνω, τη δική μας γνώμη για το πώς βλέπουμε το Χημείο και το ρόλο μας.