Σήμερα, 21 Μαρτίου 2014,
Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, η οποία καθιερώθηκε κατόπιν ελληνικής πρότασης, ας θυμηθούμε ένα ποίημα που είχε δημοσιευθή
στο περιοδικό του Συλλόγου μας, το «ΤΕΥΧΟΣ», τ. 35, το 2000.
Αλληγορία
Σαν έπεσε η βαλανιδιά
άλλοι
κόψανε ένα κλαδί, το μπήξανε στο χώμα
καλώντας για προσκύνημα στο ίδιο δέντρο,
άλλοι
θρηνούσαν στα ελεγεία
το χαμένο δάσος τη χαμένη τους ζωή,
άλλοι
φτιάχνανε συλλογές από ξεραμένα φύλλα
τις δείχνανε στα πανηγύρια βγάζανε το ψωμί τους,
άλλοι διαβεβαίωναν τη βλαπτικότητα των
φυλλοβόλων διαφωνώντας όμως στο είδος ή και στην ανάγκη αναδάσωσης,
άλλοι, μαζί
κι εγώ,
υποστήριζαν πως όσο υπάρχουν γη και σπόροι υπάρχει δυνατότητα βαλανιδιάς.
Το πρόβλημα του νερού παραμένει ανοιχτό.
(1928-)
Για την αναδημοσίευση, Αλεξάνδρα
Σκορδάκη.
Υ.Γ. Δεν είμαι σίγουρη, λόγω του
χρόνου που πέρασε, ποιός συνάδελφος το είχε στείλει, νομίζω πως ήταν ο Σταύρος
Μίχας από την Καβάλα. Κάποιος που θυμάται καλύτερα, ας με επιβεβαιώσει ή ας με
διορθώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου