Εκλογές ΟΣΥΟ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

          Καλούμαστε να ψηφίσουμε για τους αντιπροσώπους μας στην ΟΣΥΟ, σε μια χρονική περίοδο που ήδη βγήκαν σε διαθεσιμότητα – κινητικότητα 33 συνάδελφοί μας ΙΔΑΧ, μετά από μια περίοδο απεργιακών κινητοποιήσεων με την μικρή μας όπως πάντα συμμετοχή.

          Δεν είναι λίγοι οι εργαζόμενοι που νιώθουν πως ζουν σε έναν κόσμο όπου συμβαίνουν “ανεξήγητα” και “παράλογα” φαινόμενα. Η συρρίκνωση των πιστώσεων για την παιδεία, υγεία, τις υπηρεσίες γενικότερα του δημοσίου και η διαθεσιμότητα χιλιάδων υπαλλήλων, αποδίδεται στην “οικονομική κρίση” και στην πίεση των δανειστών της χώρας. Όταν όμως δέχεται κανείς αυτή την ερμηνεία, ουσιαστικά θεωρεί πως οι κυβερνώντες δεν έχουν πολιτική και όλα αυτά που προωθούνται οφείλονται γενικά και αόριστα στην οικονομική κρίση. Πιστεύουν πως το κράτος είναι υποχρεωμένο να κάνει οικονομία για να ανταποκριθεί σε κάποιες άλλες υποχρεώσεις του και επομένως η συρρίκνωση του δημόσιου  τομέα είναι αναγκαίο κακό.

       Στην πραγματικότητα όμως η διαθεσιμότητα, των συναδέλφων μας εξυπηρετεί την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων με την ανάθεση της ‘’ καθαριότητας ‘’ αποκλειστικά των χώρων των Χημικών Υπηρεσιών σε ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού . Δρομολογήθηκε ήδη η λειτουργία των πανεπιστημίων, νοσοκομείων, ως επιχειρήσεων που θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

          Η αντικατάσταση υπαλλήλων με δικαιώματα μονιμότητας και σταθερής εργασίας με υπαλλήλους εργολάβων ή εταιριών είναι μια διαδικασία σε εξέλιξη που εξυπηρετεί τις ανάγκες των ιδιωτικών επιχειρήσεων για μεγαλύτερα κέρδη.

          Όσοι από τον εργασιακό μας χώρο έχουν συνειδητοποιήσει την επιλογή των κυβερνώντων να στηρίξουν τον ιδιωτικό τομέα στέλνοντας δείγματα, όχι πλέον στο Γ.Χ.Κ., αλλά στα ιδιωτικά εργαστήρια, όσοι έχουν θορυβηθεί από τις διαθεσιμότητες και στο Υπουργείο μας, από τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό, από την έλλειψη αντιδραστηρίων, αερίων και όσων μέχρι πρότινος θεωρούσαμε δεδομένα, έχουν δύο δρόμους να διαλέξουν:

          Ο ένας είναι να επιδιώξουν να φύγουν από το Γ.Χ.Κ. προς αναζήτηση μιας περισσότερο ασφαλούς αλλά πάντα κρατικοδίαιτης θέσης.

          Ο άλλος δρόμος είναι να συμπορευτούν με τους άλλους εργαζόμενους, τους ανέργους, στις γειτονιές, για να ισχυροποιηθεί η λαϊκή συμμαχία που θα αμφισβητήσει την πολιτική, που στόχο έχει να ικανοποιεί την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Να παλέψουν για την ικανοποίηση των δικών τους  αναγκών, η οποία προϋποθέτει την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και την αντικατάστασή της από την κοινωνική ιδιοκτησία, στα βασικά και συγκεκριμένα μέσα παραγωγής.

          Να αγωνιστούν για την εργατική – λαϊκή εξουσία. Να καταδικάσουν με την ψήφο τους τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, που με συνέπεια και συνέχεια υποστηρίζουν τις διαχειριστικές παραλλαγές στο όνομα της Ε.Ε.

          Όσο σαν κίνημα θα αγανακτούμε μόνο για τις καταστροφικές συνέπειες και όχι για την πολιτική που τις γεννά και όσο η αντιδραστική στρατηγική κεφαλαίου – κυβέρνησης – Ε.Ε. δε μπαίνει στο επίκεντρο της οργάνωσης της πάλης, τόσο το συνδικαλιστικό κίνημα θα μένει εγκλωβισμένο στην ψευδεπίγραφη αντιπαράθεση κυβερνήσεων και κυβερνητικού συνδικαλισμού, παλιού και νέου. Αυτόν το δρόμο ακολουθήσαμε για χρόνια και το αποτέλεσμα είναι να είμαστε σήμερα με την πλάτη στον τοίχο.

          Η ένταση της επίθεσης θα γεννήσει αγωνιστικές διαθέσεις, ξεσπάσματα. Ο κλάδος μας πρέπει χωρίς να χάνει χρόνο να προετοιμαστεί στους χώρους εργασίας, με συζητήσεις, συγκεντρώσεις στα εργαστήρια, να δείξει τον ένοχο και τις αιτίες που φτάσαμε ως εδώ, τη διέξοδο που θα ικανοποιεί τις ανάγκες μας. Η αντοχή ενός μακροχρόνιου αγώνα που έχουμε μπροστά μας, απαιτεί καθαρή γραμμή αντιπαράθεσης με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, με τη στρατηγική κεφαλαίου – Ε.Ε.

 

Ξόνογλου Νίκος

Β΄ Χημική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης

Μέλος Συνδικαλιστικής Παρέμβασης