ΕΤΕΡΟΠΟΛΙΚΟΣ: Προβλέψεις μηνός Οκτωβρίου 2012

Μέσα σε ένα κύμα κοινωνικών αντιδράσεων και απόγνωσης η συγκυβέρνηση “περνάει” ένα απίστευτα σκληρό πακέτο περικοπών χωρίς τέλος. Οι ηγέτες των κομμάτων της συνεργασίας, εμφανίζονται στα ΜΜΕ με πλερέζες και μοιρολογούν ασταμάτητα τον “μακαρίτη τον κοσμάκη”. Στις συσκέψεις όμως, όχι μόνο λένε “NAI ΣΕ ΟΛΑ”, αλλά εμφανίζουν και μεγάλη δημιουργικότητα στην εφεύρεση νέων περικοπών.

Παρουσιάζονται ωστόσο αρκετές κοινοβουλευτικές διαρροές. Αιχμηρές δηλώσεις σημαντικών στελεχών των κομμάτων της συνεργασίας φορτίζουν το κλίμα και επιτείνουν τις εγγενείς διαλυτικές τάσεις όλων των συνιστωσών του μορφώματος της συγκυβέρνησης. Στο μεταξύ, αποκαλύψεις μεγάλων σκανδάλων του παρελθόντος φέρνουν πρωτοφανή εσωστρέφεια στο εσωτερικό των παραπάνω κομμάτων. Έτσι η κυβέρνηση φυλλορροεί μέρα με τη μέρα και η χώρα επιστρέφει γοργά στο άρρωστο προεκλογικό κλίμα της περασμένης άνοιξης.

Ανησυχώντας για την πρόωρη κυβερνητική παρακμή, η Κομισιόν προσπαθεί να εκταμιεύσει όπως - όπως τη δόση των 31,5 δις. Αυτό καθίσταται δύσκολο εξαιτίας της παρελκυστικής τακτικής της Γερμανικής κυβέρνησης η οποία με καθημερινές αντιφατικές δηλώσεις και χρησμούς παραπέμπει την όποια εξέλιξη του ελληνικού προβλήματος όσο γίνεται αργότερα, μη θέλοντας να βάλει το χέρι στην άπατη τσέπη με τα καβούρια.

"Λοιπόν, θα το υπογράψουμε
τελικά εκείνο το συμβολαιάκι;"

Παρόλα αυτά, το άφθονο ελληνικό αίμα που χύνεται πιάνει τόπο. Το τελευταίο τρίμηνο του έτους παρουσιάζεται σημαντική αύξηση των φορολογικών εσόδων και συνεπώς βελτίωση των μακροοικονομικών δεικτών. Πέραν αυτού, το ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο βρίσκει νέες αγορές πολύ μακριά από την πατρίδα και αρχίζει να παρουσιάζει σημεία προσαρμογής στην έλλειψη κρατικού χρήματος.

Οι εξελίξεις αυτές προκαλούν ανάμικτα συναισθήματα στους “δανειστές”. Αυτοί από τη μια βλέπουν πρόσφορο έδαφος για κερδοσκοπία μέσω των αποκρατικοποιήσεων και των ομολόγων. Από την άλλη όμως, φοβούνται ολοένα και περισσότερο ότι μια μελλοντική ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε πιθανώς να τους πετάξει έξω μη έχοντας πια θανάσιμη ανάγκη από τις “δόσεις” δανειακών κεφαλαίων που εν είδει χρηματικής πρέζας μας χορηγούν με τη σύριγγα.

Έτσι, εξυφαίνεται ένα αριστοτεχνικό επικοινωνιακό παιγνίδι τρομοκράτησης του λαού. Δημοσιεύματα για βιβλικές καταστροφές, πείνα, στέρηση εισαγωγών φαρμάκων και πετρελαίου σε περίπτωση που η χώρα εγκαταλείψει το πρόγραμμα, εναλλάσσονται με “ελπιδοφόρες” δηλώσεις βελτίωσης της κατάστασης σε περίπτωση προσήλωσης στα κελεύσματα της Τρόικας. Αυτά συνδυάζονται και με μια σειρά προκλητικών ενεργειών των πάντα πρόθυμων “γειτόνων” μας που αποσταθεροποιούν κατά το δυνατό το κλίμα στην περιοχή. Στο μεταξύ οι υπερατλαντικοί σύμμαχοι μέσω του ΔΝΤ θέτουν ολοένα και περισσότερες οικονομικές απαιτήσεις από την κυβέρνηση για να διατηρούν αμείωτη πίεση στην κοινή γνώμη.